Sunday, June 23, 2013

Rovereto en Trento.

Omdat het weer toch wat minder is dan gehoopt, lassen we een dagje binnenshuis in. Een museum in Rovereto en een wijnproeverij in Trento maar natuurlijk pas na een cappuccino en cornetto.
Op weg naar Rovereto rijden we naar de andere kant van de berg en daar is het al mooier weer, maar we willen toch nog even een bezoekje brengen aan het museum Mart.
Mart is een museum voor moderne en hedendaagse kunst. De collectie spreekt me wat minder aan, maar het gebouw vind ik wel mooi. Doet me een beetje denken aan het Van Gogh in Amsterdam. Op de binnenplaats van het museum staan mansgrote letters in een kringetje. Ik voel met direct thuis met zo een welkom.





Na het museum bezoek rijden we nog een stukje door naar het noorden om even een bezoekje te brengen bij Elena in Trento. En we komen op het juiste moment, want Elena wil net naar een wijnproeverij toe gaan en omdat ze zo aandringt gaan we toch maar even mee.
Direct na de kassa ziet het er al goed uit:

 
We zullen niet met dorst weggaan en dat klopt ook wel:



Tijdens de proeverij komen er ook wat performers langs. Op zulke momenten wordt het altijd wel duidelijk dat mijn Italiaans nog niet echt goed is, maar ik ben al lang blij dat ik geen deel van de performance word.



Na de vele wijntjes eten we ook nog een bordje pasta bij Elena en na het eten gaan we weer terug richting Riva. Het weer is nogal omgeslagen. Gelukkig staat de auto vlakbij, maar zelfs in die 100 meter worden we al aardig nat. Eerst maar eens de motor starten, de airco en de ruitenwissers mogen ook direct aan de slag en dan even wachten of onze KatjaKatja weet hoe we weer 'thuis' kunnen komen. Nu zijn de GPS-signalen in de stad toch al niet zo sterk, maar als er dan ook nog een enorme hoeveelheid water zich tussen ons en de satelieten bevindt, duurt het nog langer. We rijden dus maar een kant op, in de hoop dat dat enigszins de goede kant is. Als KatjaKatja na enige minuten eindelijk weet waar we zijn, blijkt dat we beter de andere kant op hadden kunnen gaan, maar gelukkig weten we nu weer waar we zijn. De uitspraak van KatjaKatja 'volg de weg nog vijf kilometer' is ook wel weer grappig. Het regent zo hard, dat ik helemaal geen weg zie. Voorzichtig rijden we dus door, we stoppen nog even voor een afrit op de snelweg om te kijken of we echt deze afrit wel moeten hebben, maar het loopt allemaal goed af, want erg veel ander verkeer is er niet. Na ruim een half uur komen we weer aan de andere kant van de berg uit en plotseling is het weer droog. Hopenlijk is vandaag alle regen voor de rest van de week gevallen.

Sunday, June 16, 2013

Het Gardameer 2

Vandaag, maar natuurlijk pas na de cappuccino en cornetto de rechteroever van het Gardameer. Aan deze kant de dorpjes als Torbole, Malcesine en Brenzone.
Na een hele korte stop in het door toeristen overladen Torbole

gaan we verder richting Malcesine.
In Malcesine willen we graag met de kabelbaan naar de top van Monte Baldo op zo een 2200 m. Eerst moeten we al een tijdje in de rij staan om een kaartje te kopen en dan blijkt er slechts elke 40 minuten een gondeltje te vertrekken. De gondel ziet er niet uit alsof er tientallen mensen in passen, dus dit kan wel eens lang wachten worden. Niets voor mij, dus draaien we ons letterlijk om en lopen naar beneden richting het centrum van het dorp. En alhoewel de top van Monte Baldo ongetwijfeld heel mooi zou zijn geweest, valt het centrum van Malcesine 100% mee.
Een oud kasteel dat op een hele mooie manier tot museum is omgetoverd en allerlei wetenswaardigheden over het Gardameer onthult. Zo is het Gardameer als plexiglasmodel nagemaakt, op de foto ziet het er niet zo bijzonder uit, maar het museum is echt de moeite waard.






En als we dan ook nog een aardig plekje vinden om te lunchen,




vinden we het helemaal niet meer zo erg dat we de kabelbaan hebben gemist. In ieder geval hebben we nog wel de foto van de kabelbaan en natuurlijk ook nog de webzijde.


Als we terug rijden richting Riva rijden we achter een Audi. Op dit stuk zijn er heel wat korte tunnels en het ene moment rijd je in de openlucht en even later rijd je weer in een tunnel. Elke keer als we een tunnel inrijden, duurt het een meter of 20 voordat de lichten van de Audi gaan branden. De eerste paar keer denk ik dat de bestuurder ergens van schrikt en remt, later blijken het gewoon de lichten te zijn die aangaan. Na een tunnel duurt het zo een 60 meter voordat de lichten weer uitgaan. Leuk die electronica van tegenwoordig. Misschien dat de volgende software update herkent dat je hier zoveel tunnels hebt en dan gewoon de lichten laat branden. Zou een stuk veiliger zijn.

Wednesday, June 12, 2013

Het Gardameer 1

Na in voorgaande jaren bij het Lago Maggiore en Lago di Como te zijn geweest, was het dit jaar dus tijd voor Lago di Garda. Er zijn toch wel een paar opvallende verschillen met de andere meren. Het is hier veel drukker, er lopen en rijden veel meer toeristen rond, zelfs in dit vroege jaargetijde. De wegen rond het meer zijn wat breder en beter dan bv. bij het Comomeer en omdat de veerboten ook nog veel minder vaak heen en weer varen, rijden we dus altijd met de auto naar de andere dorpjes langs het meer. Het is bovendien nog veel te koud om lekker te gaan rondvaren, vannacht zijn de bergtoppen rond het meer zelfs weer wit geworden, alsof ze met poedersuiker zijn bestrooid.
Dus elke ochtend moet je, na de cappuccino grande met cornetto con la crema bij Caffè Italia, weer beslissen welke kant gaan we op. De linker- of rechteroever. Vandaag de linkeroever.
Als we de ene linkerkant opgaan komen we plaatsjes tegen als Limone sul Garda, Campione, Gargnano, Toscolano Maderno, Gardone Riviera en Salò. Stuk voor stuk alleraardigste dorpjes die er gewoon voor liggen om rustig doorheen te wandelen. En tijdens de wandeling kun je dan, zittend op een bankje het meer bekijken. Echt vakantie zou ik bijna zeggen. Het levert in ieder geval wat aardige plaatjes op:



In Gardone is een bijzonder park, met wat aparte dingen, zoals een boot uit de 1e wereldoorlog

 
 en nog een ander bootje in de tuin:



Omdat we niet elke dag weer over dezelfde wegen willen rijden, gaan we bij Gargnano de bergen in om via de meertjes Lago di Valvestine, Lago Idro en Lago di Ledro weer terug te keren naar Riva. Het weer is niet al te best, dus zijn de foto's wat somber uitgevallen.


Hopenlijk breekt morgen het zonnetje weer door.

Sunday, June 09, 2013

Riva del Garda

We zitten dus in Riva del Garda, een dorpje aan het noordelijkste puntje van het Gardameer of Lago di Garda zoals de Italianen dit meer noemen.
We zitten in een aardig appartementje van Enrica Carloni aan het Piazza Cavour. Echt midden in het centrum, dus alles op loopafstand, wat wil je nog meer? Wel een beetje stilte zou wel aardig zijn, want dit volgende geluidsfragment geeft aan wat er elke ochtend om 7 uur, om 8 uur en om 8.15 gebeurt.




Welke idioot bedenkt zo iets en waarom accepteert iedereen dat maar gewoon?

Tuesday, June 04, 2013

Vakantie. Italie. De heenreis.

Gelukkig het is eindelijk weer tijd om op vakantie te gaan. Zoals wel vaker gaan we in het voorjaar naar Italië. Niet op de zon in Nederland blijven wachten, maar zelf de zon maar gaan opzoeken, tenminste dat is de bedoeling. Onze eerste bestemming is Riva del Garda, een stadje aan het meest noordelijke puntje van het Gardameer. De afstand vanuit Amsterdam is ongeveer 1200 km, voor ons teveel om relaxed op een dag te doen, dus hebben we een hotelletje ergens op de helft in Schwarzenbruck gereserveerd.
De rit verloopt vlotjes, slechts 10 Baustelle op de eerste dag. Als ik rijd is het mooi droog en niet te zonnig, dus hebben we de airco niet nodig. Als Marina rijdt dan openen zich de sluizen en rijden we in de stromende regen. Ik merk daar wat minder van, want ik doe lekker mijn ogen dicht als Marina rijdt. Zo mis ik vandaag het hele stuk bij Frankfurt.
In voorgaande jaren zijn we vaak op een zon- of feestdag door Duitsland gereden en dan is het lekker rustig op de snelweg. Dat zat er dit jaar niet in en door het vele vrachtverkeer schiet het wat minder op. Zeker als een bus een vrachtauto inhaalt die zelf ook een vrachtauto aan het inhalen is en dan kijk je tegen drie rijen auto's aan die niet veel harder dan 90 gaan. En dat gebeurt meer dan één keer! Maar we hebben tijd zat en toch nog mooi op tijd arriveren we in Schwarzenbruck. Echt net op tijd, want vandaag gaan ze om 5 uur dicht en dan hadden we de sleutel van onze kamer ergens achter een bloembak moeten vinden, nu krijgen we de sleutel nog zonder te zoeken.
Het restaurant is vanavond ook dicht, maar gelukkig zit er een huis verderop ook een restaurant. Lekker, voor een keertje dan, eten op zijn Duits. Flinke hoeveelheid vlees, prima asperges en voldoende bier om alles weg te spoelen. En zo zijn we erg moe als we uiteindelijk op onze kamer liggen uit te buiken.
Nadeel van het hotel is wel dat het direct aan een drukke weg ligt, dus echt heel goed slapen valt niet mee, bij de volgende keer toch een beetje daarop letten.
Na het ontbijtje rijden we door naar Riva. Weinig verschil met gisteren als ik rijd is het droog, Marina rijdt in de stromende regen, voldoende Baustelle en af en toe weer drie vrachtauto's naast elkaar voor onze neus. Maar het is nog maar een kort stukje, dus ons maakt het allemaal niets uit.
Om 4 uur rijden we Riva del Garda in, de eigenaar van het appartement had ons verteld dat we de inrijverboden mochten negeren en dat we eerst onze bagage bij ons appartementje mochten afleveren. 100 meter na het verbodsbord worden we al in het Duits en op zijn Duits aangesproken: 'Das ist verboten!'. Een zuiver Italiaans antwoord doet de mannen even naar adem happen en zeggen dan dat we maar even op de taxi-standplaats moeten gaan staan. Een telefoontje aan de eigenaar helpt ons het appartement te vinden en we kunnen de auto even middenop het plein parkeren om de tassen naar binnen te sjouwen.
Daarna gaan we op zoek naar de ons parkeerplekje in de parkeergarage voor de komende week. De ingang blijkt slecht 200 m verder te zijn, maar we mogen niet de kortste weg kiezen. We moeten eerst een rondje door het autovrije centrum. Leuk om tussen al die toeristen door te moeten rijden.
Maar eind goed, al goed. De tassen staan in het appartement, de auto staat in de garage en wij gaan naar de bar om onze eerste Italiaans aperitiefje te drinken. We kiezen voor een Aperol spritz, niet de lekkerste die ik ooit gedronken heb, morgen maar weer gewoon een biertje of een wijntje natuurlijk.