Tuesday, December 27, 2016

St.John

We zitten dus in de St.JohnsInn, op loop afstand van Cruz Bay en dat is wel zo makkelijk. Geen auto nodig om ergens iets te gaan eten, gewoon te voet. En dan kun je soms op de terugweg nog even genieten van een potje honkbal/softbal.


We kwamen net aan toen de warmingup begon en die duurde al best lang, daarna begon de wedstrijd en met 1 man op de honken sloeg de tweede slagman de bal het veld in. Maar de eerste honkman reageerde snel en de slagman was uit. Tenminste daar leek het op, maar daar waren de spelers het niet mee eens en dat was meteen weer het einde van de wedstrijd.
Het weer valt niet tegen hier, zo een 28-30 graden overdag en als het regent, meestal 's nachts. En de eerste nacht valt er heel veel water en het blijkt zelfs in de kamer te lekken. De druppels blijken net op ons voeteneind van het bed terecht te komen, maar sommige druppels worden door de plafondventilator de kamer in geslingerd en dan word je daar toch wakker van. Maar gelukkig lukt het de klusjesman de lekkage op te sporen EN te dichten.
Dit is dus een Amerikaans eiland en dat zie je eigenlijk het best aan het type auto dat hier verhuurd wordt. Het aantal jeeps is enorm en omdat het nog laagseizoen is, staan de meeste daarvan nog stil. Ook wij rijden in een jeep rond. Een mooie blauwe.


De wegen zijn hier soms aardig stijl en in één van de stijlste haarspeldbochten is de 4wd even echt nodig, omdat de voorwielen niet voldoende grip hebben. Altijd leuk om middenin een haarspeldbocht tot stilstand te komen, maar het is gelukkig niet erg druk op de weg.
En wat is er verder nog te doen op dit eiland? Eigenlijk helemaal niet zoveel, behalve dan zandkorrels op het strand tellen, en stranden zijn er voldoende. Een impressie:

Francis Bay














Cinnamon Bay















Trunk Bay


















Hawksnest Beach















En als je voldoende zand en water hebt gezien, kun je altijd nog aan de baai in Cruz Bay van de verschillende bootjes genieten.




Gelukkig mogen we morgen naar ons volgende eiland.

Monday, December 26, 2016

Vakantie: USVI

Zeg nu zelf, onze vorige vakantie is alweer zo lang geleden, dat ik niet eens meer weet wanneer dat was, dus de hoogste tijd om weer eens te gaan.
We beginnen dit keer op St.John, één van de USVI. En USVI staat voor United States Virgin Islands en die liggen ergens in het Caribisch gebied. En het is nog een hele tour om daar te komen. De eerste vlucht is de rechtstreekse KLM-vlucht van Amsterdam naar het Princess Juliana International Airport op Sint Maarten. We lijken bijna op tijd te vertrekken, maar dan moeten er echt twee koffers uit het vliegtuig worden verwijderd, omdat de bij de koffers horende passagiers niet zijn op komen dagen. Dus wel koffers inchecken, maar dan toch niet meegaan, ik begrijp dat nog steeds niet.
De vlucht gaat vlotjes en er zitten bakjes bij het eten die echt eetbaar zijn en dan bedoel ik de inhoud en niet de bakjes zelf! Aangekomen op PJIA hoeven we niet te wachten op onze aansluitende vlucht naar St.Thomas, omdat die pas morgen gaat. Gezien onze ervaringen van de laatste jaren is het veel prettiger om een nachtje op St.Maarten te blijven dan direct door te vliegen, zeker gezien de wereldberoemde punctualiteit van Liat.
Als we de koffers van de band hebben geplukt, kunnen we dus direct op zoek naar een taxi en al snel zin we onderweg naar het SimpsonBayResort. Het inchecken gaat daar op z'n liats, maar uiteindelijk zijn we in onze kamer voor deze ene nacht. Vlak naast het zwembad, maar de zon is al bijna onder.


De volgende ochtend dus weer op weg naar het vliegveld. Taxi's genoeg hier, dus al snel kunnen we op zoek naar de incheckbalie van Liat. We zoeken dus naar een lange rij om aan te sluiten, maar er is geen rij! Heel bijzonder, maar niet zo heel erg. Nu we toch voldoende tijd hebben, kunnen we even ontbijten bij Subway. En ging het inchecken nog vlotjes, het vervolg is wat minder. We zitten te wachten bij gate B1 en 5 minuten NA de officiële vertrektijd wordt omgeroepen dat er een gatewijziging is, we moeten naar C1 en dat is aan de andere kant van het vliegveld. En daar stappen we dan in de bus die ons naar het vliegtuig brengt. Al met al maar 30 minuten vertraging en dat is voor Liat eigenlijk te vroeg.
En zo vliegen we in een ATR-42 naar St.Thomas, één van de USVI. In zo een ATR-42 kunnen nog geen 50 passagiers en dat is maar goed ook. Bij de Amerikaanse douane op St.Thomas is de computerapparatuur wat verouderd en het duurt bijna een uur om van 25 mensen de vingerafdrukken te nemen. De andere 25 passagiers zijn Amerikaans en mogen door zonder een scan van alle vingers.
Daarna op zoek naar een taxi om ons naar Red Hook te brengen. Ook die taxi is snel gevonden, maar die rijdt pas als alle stoelen bezet zijn en dat duurt nog een paar minuten. Omdat we vorig jaar wat langer op St.Thomas zijn geweest, herkennen we de route naar Red Hook. Daar moeten we nog even wachten totdat de boot naar Cruz Bay op St.John vertrekt. Het aangename tochtje duurt slechts 20 minuten en wederom  moeten we op zoek naar een taxi om ons naar St.JohnsInn te brengen. Voor 10$ zou dat moeten lukken, maar op de bestemming aangekomen, is de 10 een 13 geworden omdat we ook nog drie tassen/koffers bij ons hebben. Dat scheelt dan wel weer een fooi.
Dus de komende week zitten we in St.JohnsInn, we zijn net op tijd voor het happy hour. Gratis rumpunch met een vleugje alcohol.


Morgen maar eens kijken wat er allemaal op dit eiland te doen is.

Monday, October 03, 2016

Spanje 3

En zo gaat de tweede en laatste week alweer in. Het is wat frisjes geworden, dus gaan we richting het zuiden om nog een beetje op te warmen en om niet met een lege koffer terug te keren, moet er ook nog wat geshopt worden. Foto's als deze kunnen we vandaag dus niet maken.


Als je dan op de kaart een beetje uitzoomt met Madrid in het midden, valt al snel Toledo op en dat is dan ook onze bestemming voor vandaag. Er was ons verteld dat er onder de kathedraal een parkeergarage zou zijn, dus dat ook aan onze navigator verteld. Toen we op een bepaald moment rechtsaf moesten, twijfelden we wel even, maar al snel was er geen weg meer terug. Op dat moment heb ik geen tijd gehad om foto's te maken, maar streetview is een aardig alternatief. Hier rijden met een Opel Zafira is alleen achteraf leuk en het gepiep van de parkeersensoren voor, hoor ik nog steeds. Oordeel zelf:
























Na deze rondrit door de stad (zelfs langs de kathedraal!) hebben we ergens buiten het centrum een parkeerplekje kunnen vinden en konden we de stad bekijken.
Toledo is een leuke kleine stad en vandaag is het er helemaal niet druk. Genoeg tijd dus om wat foto's te maken.







We waren er al even voorbij gereden, maar toen had ik er geen oog voor, de kathedraal.

 


Om naar binnen te mogen, moet je wel even 8 euri per persoon betalen, dus die slaan we maar even over. Aan de achterkant kun je overigens gratis naar binnen en een klein stukje van de kathedraal bekijken en dat is voldoende om te zien dat die 8 euri echt wat overdreven is.
Dus wandelen we verder op weg naar nog een andere bezienswaardigheid. De Alcazar van Toledo. Een imposant fort op het hoogste punt van Toledo. 
 

En hier zien we ook de ingang van de ondergrondse parkeergarage. Vast en zeker het bordje gemist of zou er helemaal geen bordje staan? Maar voor de volgende keer weten we waar we kunnen parkeren.


De temperatuur in het zuiden bevalt ons wel, dus de volgende dag gaan we weer dezelfde kant op. Dit keer naar Aranjuez. Hier staat het Palacio Real de Aranjuez, het voormalige zomerverblijf van de Spaanse koningen.


Omdat hier in Aranjuez de Taag en de Jarama samen komen is er water in overvloed en dat is in de bijbehorende tuin goed te zien.










En als bomen genoeg water krijgen....
 

En zo zijn we aan het eind van de korte vakantie gekomen. Normaal sluit ik altijd af met een stukje over alleen het eten, maar dat heeft allemaal al heel uitgebreid op facebook gestaan, dus die sla ik dit keer over.
Maar niet getreurd, onze volgende vakantie is reeds gepland!

Thursday, September 22, 2016

Spanje 2

Omdat de temperatuur deze week in Spanje nog wat aan de hoge kant is, kiezen we voor de bezienswaardigheden die wat noordelijker liggen, dat scheelt toch weer een paar graden. En zo bezoeken we achtereenvolgend Segovia, El Escorial en Avila maar tussendoor ook nog een paar keer naar het warme Madrid.
Onze eerste uitstapje is naar Segovia en de volgende foto geeft eigenlijk wel aan waarom dat de moeite waard was.





















Een Romeins aquaduct dat hier al een paar jaartjes staat en als je dichterbij komt, lijkt het net of het een los stapeltje stenen is. Verder is het een alleraardig stadje met natuurlijk een kathedraal en vandaag zelfs levende muziek.

















Aan de andere kant van de stad is er ook nog een klein kasteeltje (Alcazar) en daar is de renovatie bijna klaar.


Gelukkig is daar ook een terrasje waar je iets kunt drinken,


Hoe imposant de kathedraal is, zie je eigenlijk het best van een afstandje (met dank aan onze chauffeur van vandaag).



De dag erna gaan we een kijkje nemen bij El Escorial. Filips II van Spanje heeft dit ooit laten bouwen en dat heeft een paar jaar geduurd (van 1563-1584). Het is dan ook wel een aardig optrekje geworden.


In de inpandige kathedraal mag je geen foto's nemen (heeft iemand enig idee waarom?), maar dat hoor je pas nadat je de eerste al hebt gemaakt.


Je kunt hier ook nog even je horloge gelijk zetten, wel even wachten op het juiste moment.



Na een dagje op het platteland, is het de volgende dag weer tijd voor een stad. Dit keer Avila.
De bezienswaardigheid van Avila is de stadsmuur, die grotendeels is gerestaureerd, klaar om beklommen te worden.
























En dat hebben we toen maar gedaan.


En dat levert ook nog aardige vergezichten op.















En tussen de bedrijven door zijn we ook nog een paar keer naar Madrid geweest. Van een afstandje ziet de skyline van Madrid er herkenbaar uit. De Cuatro Torres Busines Area, oftewel de vier torens vallen behoorlijk op. In Madrid zijn er verder weinig gebouwen die echt de aandacht trekken, al valt het koninklijk paleis best wel op. Bij ons bezoek aan Plaza Mayor was het plein een beetje slecht zichtbaar door een vage sponsoractiviteit, dus dat kostte wat meer moeite om de juiste foto´s te maken.
















En omdat het zo warm was, zijn we maar naar een park gegaan om een beetje af te koelen. Het El Buen Retiro park ligt in het centrum van Madrid en is zeker de moeite waard, net als het Palacio de Cristal.













En nu we toch in Madrid zijn, mogen we de tegenhanger van de romeinse Romulus en Remus niet missen.



Het plan was om ook nog de drie (Prado, Thyssen en Reina Sofia) bekendste musea van Madrid te bezoeken, maar zeker de rij voor het Prado was niet uitnodigend om er in te gaan staan en die bewaren we voor de volgende keer. Dus deze vakantie alleen het Thyssen.

Verder valt in Madrid op dat ondanks de enorme hoeveelheid auto´s het verkeer niet uitmondt in een enorme chaos en een continue getoeter van iedereen die vindt dat de ander het niet goed doet, maar een toonbeeld is van een georganiseerd in de file staan in een bijna serene rust. Soms is te voet echt sneller dan met de auto, maar iedereen lijkt zich erbij neer te leggen. En het aantal ondergrondse parkeergarages is voldoende om een plekje te vinden. Lekker in de schaduw parkeren en achteraf betalen. Wel zijn ze soms aan de smalle kant.
En zo zijn we alweer halverwege onze vakantie.