Rovereto en Trento.

Omdat het weer toch wat minder is dan gehoopt, lassen we een dagje binnenshuis in. Een museum in Rovereto en een wijnproeverij in Trento maar natuurlijk pas na een cappuccino en cornetto.
Op weg naar Rovereto rijden we naar de andere kant van de berg en daar is het al mooier weer, maar we willen toch nog even een bezoekje brengen aan het museum Mart.
Mart is een museum voor moderne en hedendaagse kunst. De collectie spreekt me wat minder aan, maar het gebouw vind ik wel mooi. Doet me een beetje denken aan het Van Gogh in Amsterdam. Op de binnenplaats van het museum staan mansgrote letters in een kringetje. Ik voel met direct thuis met zo een welkom.

Na het museum bezoek rijden we nog een stukje door naar het noorden om even een bezoekje te brengen bij Elena in Trento. En we komen op het juiste moment, want Elena wil net naar een wijnproeverij toe gaan en omdat ze zo aandringt gaan we toch maar even mee.
Direct na de kassa ziet het er al goed uit:

 

We zullen niet met dorst weggaan en dat klopt ook wel:

Tijdens de proeverij komen er ook wat performers langs. Op zulke momenten wordt het altijd wel duidelijk dat mijn Italiaans nog niet echt goed is, maar ik ben al lang blij dat ik geen deel van de performance word.

Na de vele wijntjes eten we ook nog een bordje pasta bij Elena en na het eten gaan we weer terug richting Riva. Het weer is nogal omgeslagen. Gelukkig staat de auto vlakbij, maar zelfs in die 100 meter worden we al aardig nat. Eerst maar eens de motor starten, de airco en de ruitenwissers mogen ook direct aan de slag en dan even wachten of onze KatjaKatja weet hoe we weer 'thuis' kunnen komen. Nu zijn de GPS-signalen in de stad toch al niet zo sterk, maar als er dan ook nog een enorme hoeveelheid water zich tussen ons en de satelieten bevindt, duurt het nog langer. We rijden dus maar een kant op, in de hoop dat dat enigszins de goede kant is. Als KatjaKatja na enige minuten eindelijk weet waar we zijn, blijkt dat we beter de andere kant op hadden kunnen gaan, maar gelukkig weten we nu weer waar we zijn. De uitspraak van KatjaKatja 'volg de weg nog vijf kilometer' is ook wel weer grappig. Het regent zo hard, dat ik helemaal geen weg zie. Voorzichtig rijden we dus door, we stoppen nog even voor een afrit op de snelweg om te kijken of we echt deze afrit wel moeten hebben, maar het loopt allemaal goed af, want erg veel ander verkeer is er niet. Na ruim een half uur komen we weer aan de andere kant van de berg uit en plotseling is het weer droog. Hopenlijk is vandaag alle regen voor de rest van de week gevallen.