Friday, March 06, 2015

Venezia met carnaval.

Misschien had ik dit stukje wat eerder moeten plaatsen, maar beter laat dan nooit.
Waar in Nederland het carnaval een paar dagen duurt, doen ze er in Venezia (ItaliĆ«) 12 dagen over. Voldoende tijd dus om een weekendje carnaval mee te maken in Venezia en een weekend later het feest nog eens dunnetjes over te doen in Den Bosch.
KLM is nu bezig om de passagiers in te laten stappen op volgnummer. Dat nummer kun je uit laten printen bij een blauwe (stand-alone) zuil en iemand loopt dan rond om alle passagiers te vertellen dat ze dat moeten doen. En inderdaad lijkt het boarden best wel wat vlotter te gaan, maar echte tijdwinst kan alleen maar worden bereikt als er aan de hoeveelheid en omvang van de handbagage paal en perk wordt gesteld. De bagagebakken 2 keer zo groot maken werkt natuurlijk ook.
Ook konden we extra lang wachten totdat de navigatieboeken aan boord werden gebracht. Een foutje van iemand ergens in een kantoortje. Maar binnen een uur waren de boeken aan boord en konden we alsnog richting het vliegveld Marco Polo bij Venezia vertrekken.
Bij het landen zien we raar wit spul op de grond liggen, het duurt even voordat we bedenken dat dat sneeuw is. Het zal dus wel niet zo warm zijn. En inderdaad als we de besneeuwde trap (!) afdalen is het alles behalve warm. Wel komt onze koffer als allereerste op de lopende band, dat is dan weer een kleine meevaller.
Nog even de voucher voor de boot richting Venezia omwisselen voor een echt kaartje en dan op weg naar de boot. Het is best een beetje frisjes vandaag en het is toch wel even een stukje wandelen. Er ligt al een boot te wachten, maar die is net vlak voor onze neus vol, dus we moeten nog een extra half uur wachten. Het wachthokje heeft wel een dak, maar de wind waait er aardig doorheen. Verderop is een koffieshop en de kou trotseert de Italiaanse wet en zo drinken we om 2 uur 's middags een cappuccino!
De volgende boot vertrekt mooi op tijd, maar door de stevige wind valt er weinig te genieten en we zijn ook erg blij als we na ruim drie kwartier varen op de kade staan, vlakbij de Rialto brug en eigenlijk net aan de verkeerde kant van het Canal Grande. We zien nu ook dat al die vertraging ook een voordeeltje heeft (heeft die Cruijff toch weer gelijk): het water is gezakt en we kunnen gewoon over de kade lopen, zonder natte schoenen te krijgen. Wat een geluk, misschien stopt het straks ook wel met regenen.
Het peil van het hoogwater is deze dagen dus extra hoog. Een combinatie van volle maan (=springtij), het samenwerken van de Bora wind uit het noord oosten en de Scirocco wind uit het zuiden, stuwen het water extra hoog op. En dat betekent dat grote delen van Venezia een paar uur per dag onder water staan. Zo een drie uur voor het hoogste water gaat er een alarm af dat je in de hele stad kunt horen (we waren minder blij toen we het hoorden om 8 uur 's morgens) en de mensen kunnen zich dan voorbereiden. De vlonders worden klaar gezet, de mensen trekken hun laarzen aan en een dikke jas, want die Bora wind is behoorlijk koud. De gesprekken in de koffieshop gaan ook meer over de koude wind dan over het hoge water.
Gelukkig is het hoge water de volgende dag minder hoog en kunnen we overal lopen zonder natte sokken te krijgen. Het zonnetje breekt zelfs door en dan is een stad toch veel leuker dan in de regen.
We gingen eigenlijk voor het carnaval, maar door het hoge water is dat voor ons en voor de Venetianen een beetje in het water gevallen, maar nu het water niet meer over de kades spoelt en het zonnetje meehelpt om iedereen een beetje op te warmen, zie je ook steeds meer mensen op straat in vrolijk gekleurde costuums. De mensen die alleen een masker opdoen, zullen wel de toeristen zijn.
Verder is Venezia gewoon een mooie stad waar je je ogen uitkijkt. Ook is het een stad waar je makkelijk de weg en je geld kwijt raakt. Door alle bochtige kanaaltjes en smalle steegjes ben je nogal snel gedesorienteerd en in de stad zijn alleen de routes naar het Centraal Station en naar de Rialto brug redelijk aangegeven. Gelukkig staat ons appartement vlakbij de Rialto brug, dus dan hebben we nog iets aan de bewegwijzering. En een half uurtje met een gondel ronddobberen kost zo een 80 euri, maar  je kunt dan wel met 5-6 mensen plaats nemen in de gondel.
De laatste dag is de meest zonnige. De straten lopen weer vol (en nu niet met water) en met een koffer over de Rialto brug is dan weer een hele uitdaging, maar we staan op tijd op onze boot richting het Marco Polo vliegveld te wachten. Met een zonnetje en weinig wind is zo een tochtje echt een pleziertochtje.
We hadden liever wat mooier weer gehad tijdens dit bezoekje, maar een stad die onder water staat is toch ook wel een hele belevenis. We komen hier vast nog wel eens terug.
De foto's staan op picasa, maar hier een paar voorproefjes.