Sunday, July 20, 2014

Vakantie. La Morra (Piemonte)

Zo de laatste paar dagen van onze vakantie gaan in en gelukkig zijn we in een mooi gedeelte van Italie: Piemonte. En als we in Piemonte zijn, logeren we altijd bij onze favoriete B&B.
Dit jaar is het er een beetje rommelig want er is een verbouwing aan de gang. De volgende keer als we hier zijn, is er een zwembad en is er meer parkeerruimte. Dus volgend jaar moeten we weer hierheen om te kijken hoe het geworden is.
En waarom vinden we Piemonte dan zo mooi. Even een paar foto's om te illustreren.
















Maar ook:















En dan bewaar ik de foto's van het ontbijtbuffet van Margherita nog tot de foodspeciaal aan het eind van onze vakantie.
We zijn er dit keer maar een paar dagen, maar we vallen met onze neus in de boter/olijfolie. Bij de familie Marrone is er een pastaworkshop voorafgegaan door een truffelzoektocht. Zo een pastaworkshop wordt pas interessant als de pasta gaar uit de pan komt, dus ik vermaak me de ochtend met de trifulau en zijn hond.
De trifulau gaat bij voorkeur 's nachts met een paar honden op stap om truffels te vinden. Er schijnen er hier in Piemonte een heleboel rond te lopen. Omdat de truffels schaars zijn, is de prijs navenant hoog (honderden euro's per ons en dat is dan nog de zwarte truffel, de witte is nog duurder!) en kan het zoeken dus nog aardig lonend zijn. Ik mag me deze ochtend aansluiten bij een groep Zwitsers en ik moet om tien uur 's morgens ergens in Roddi zijn. Weliswaar kun je truffels het best vinden in de nacht (geen idee eigenlijk waarom), maar dat kun je toeristen natuurlijk niet aandoen. Ik ben mooi op tijd en zo ook Tommaso, de trifulau.




De rest van de groep ontbreekt nog en we babbelen over alles en nog wat. Tommaso spreekt gelukkig ook Italiaans, want later hoor ik hem Piemontees spreken en dan versta ik er echt geen woord meer van.
Nadat de rest van de groep ook gearriveerd is, rijden we achter Tommaso aan die ergens een leuk stukje land weet waar vast wel truffels te vinden zijn. Het is eigenlijk buiten het truffelseizoen en de verwachtingen om truffels te vinden is niet zo hoog of zou Tommaso vanmorgen stiekem wat truffels hebben verstopt. De hond Essi wordt uit de auto gehaald en is blij weer te kunnen rennen en krijgt om te beginnen een bakje mineraal water zonder bubbeltjes of zou het gewoon kraanwater zijn?


We lopen onder de bomen door en volgen de bewegingen van de hond en al snel begint ze zenuwachtig in de grond te graven. Tommaso rent er snel heen, want de hond moet stoppen met graven voordat ze de truffels beschadigd. Tommaso geeft een snoepje aan de hond en graaft de truffel vrij met zijn houweeltje.











 
Dit gaat zo een tijdje door en na een aantal keer graven is dit de oogst en is Essi helemaal blij als er ook wat van haar collega's arriveren.
 
 

 
 
Tijd om op weg te gaan naar de pasta workshop en hopenlijk is de pasta al bijna klaar. Maar helaas, ik ben te vroeg.
 

Wat is er nodig voor zelf gemaakte pasta? De juiste bloem, een eitje en een beetje olijfolie.


 
 
En dan voldoende mensen om te kneden.


 
Dan op de juiste manier een paar keer door de welbekende pastamachine heen halen (mijn eigen foto was een beetje mislukt)
 
 
 en dan lekker laten drogen in een Italiaans zonnetje. 
 
 
Daarna is het een kwestie van koken in ruim water, afgieten en mengen met een lekkere tomatensaus. Op dat moment had ik alleen nog maar oog voor het eten en bleef het fototoestel onaangeroerd op de tafel staan.
Kortom een leuke laatste vakantiedag, morgen weer naar huis.

Sunday, July 06, 2014

Vakantie. Ravenna

Zo na een weekje in Verona gaan we vandaag richting Ravenna. Omdat dat nog geen 250 km rijden is, laten we de snelweg lekker links liggen (eigenlijk laten we de snelweg rechts liggen) en rijden we voornamelijk over de Strada Statale en Strada Provinciale richting Ravenna. In de buurt van Ferrara is onze KatjaKatja een beetje van slag, maar zonder al teveel vertraging laten we ook Ferrara weer achter ons. Mooi op tijd arriveren we bij onze B&B voor de komende paar dagen. Een mooie kamer in de tuin achter het woonhuis en de tuin wordt bewaakt door een familie van grijze katten.















Ravenna is een kleinere stad dan Verona en we zitten lekker dicht bij het centrum, altijd handig voor de aperitivo in de namiddag en het diner erna. De binnenstad is ook autovrij en dat is gewoon heerlijk rondwandelen.

 
 
Veel historiche monumenten in Ravenna staan op de wereld erfgoed lijst van de Unesco en het meest merkbare effect daarvan is, is dat je nu voor deze monumenten ook entreegeld moet betalen. Nu heb ik wat moeite om de katholieke kerk te sponsoren, dus bekijk ik de meeste monumenten van buiten. Gelukkig schijnt de zon meestal volop, dus dat is helemaal geen straf.
De volgende acht monumenten staan op die lijst: het Mausoleum van Galla Placidia, de doopkapel van Neon, de Basiliek van Sant'Apollinare Nuovo, de Ariaanse doopkapel, de Aartsbisschoppelijke kapel, het Mausoleum van Theodorik, de kerk van San Vitale en de Basiliek van Sant'Apollinare in Classe.
Het merendeel kun je eenvoudig te voet gaan bezichtigen, alleen worden we op de terugweg van het Mausoleum van Theodorik (die net het verst buiten het centrum van Ravenna ligt) wel overvallen door een, in ieder geval deze vakantie, zeldzaam buitje. En dat net als we bij de ontzettend lege haven van Ravenna zijn, waar je ook helemaal niet kunt schuilen.



Het Mausoleum ziet er eenvoudig uit, maar dat moet toen toch wel een aardig klusje zijn geweest, want het dak bestaat uit één stuk steen van zo een 300.000 kilogram.




Je kunt je best een paar dagen in Ravenna vermaken, maar we besluiten ook nog een paar uitstapjes te maken. In een alleraardigst stadje Faenza is het toevallig net marktdag, alhoewel ik mijn twijfels heb over het toevallig. Altijd leuk om te zien hoe al die marktlui hun spullen uitstallen en nog leuker om te zien als aan het eind van de markt (zo rond het middaguur) alles weer vlot wordt ingeladen en het plein binnen de kortste keren weer helemaal leeg is, afgezien van wat lege dozen en andere rommel. Op het plein in Faenza wordt de finish van de 100 km opgebouwd. Eerst begrijp ik niet wat er zo bijzonder aan een wielerronde van 100 km is, maar later zie ik dat het gaat om de 100 km hardloopwedstrijd tussen Firenze en Faenza.

 

We brengen ook nog een bezoekje aan Cervia, eigenlijk de badplaats van Ravenna. En niet alleen strand, maar ook een jachthaven en iets meer naar het binnenland de zoutpannen.

 

 













Op de terugweg stoppen we nog even bij de Basiliek van Sant'Apollinare. Deze Basiliek behoort tot DE acht monumenten van Ravenna, maar ligt eigenlijk iets buiten Ravenna. In het gras voor de basiliek staan een paar koeien te staan.



En zo is ons bezoek aan Ravenna ook weer veel te snel voorbij gegaan, de laatste avond lopen we nog even langs het graf van Dante Alighieri, de Italiaanse dichter die leefde van 1265 tot 1321.



Morgen keren we al een beetje terug richting Nederland. We gaan weer naar het noorden, maar we blijven nog wel een paar dagen Piemonte. Wel nog even onze auto ophalen bij de garage annex autoverhuurbedrijf.