Sunday, September 23, 2012

Chiavenna

Soms heb je het zo druk met van alles dat je helemaal vergeet om te schrijven over je vakantie. Dat ga ik dan nu maar eens inhalen. Onze vakantie in het voorjaar van 2012 viel in drie stukjes uiteen. Het eerste stukje was ons verblijf van een paar dagen in Chiavenna.
We zijn al een paar keer in één keer doorgereden naar Italië, maar een tussenstop zo halverwege maakt de reis toch een stuk relaxter. En zo stoppen we dit keer bij een leuk hotelletje in Archen. Het Swarzwalder Hof heeft voldoende te bieden voor een stop. Een goed restaurant met grote glazen bier, een prima bed en een centrale wekker voor het hele dorp die het gelukkig niet doet.


Uitgerust rijden we de volgende dag verder en in de buurt van Splügen in Zwitserland gaan we linksaf richting Chiavenna. De kortste weg nasar Chiavenna is niet door San Bernardinotunnel maar over de Splügenpas. Een leuke route met meer dan 60 haarspeldbochten die je wel overdag moet doen, anders mis je echt iets.


Mooi op tijd arriveren we in Chiavenna, maar dan moeten we ons appartementje in het centrum van het oude dorp nog zien te vinden. Onze KatjaKatja weet de weg wel, maar ze weet niet dat de meeste wegen in het centrum verboden voor auto's zijn. Als we de weg vragen aan een vriendelijke italiaanse dame, aarzelt deze geen moment, stapt bij ons in de auto en leidt ons naar de juiste plek. En daarna gaat ze te voet weer richting de plek waar ze bij ons is ingestapt. Gelukkig is dat hemelsbreed maar een paar honderd meter.
Chiavenna is een alleraardigst dorp waar we ons zonder probleem een paar dagen vermaken. Voldoende restaurants en bars waar je een heerlijk ontbijtje kunt scoren.


En niet alleen wij genieten hier van een ontbijtje, het is er de hele ochtend druk. Mensen die voor hun werk nog even wat caffeïne komen innemen, scholieren die nog even de boeken doorkijken en een chauffeur die zijn truck met oplegger even op de stoep parkeert en snel een espresso naar binnen giet. Een gezellige drukte en helemaal niet duur.
Chiavenna is dus een alleraardigst dorpje waar je een paar dagen helemaal tot rust kan komen, want erg veel gebeurt hier niet. Zie de link naar de foto's voor een impressie van dit dorp.

Sunday, September 02, 2012

Vakantie vervolg?

Waar was ik gebleven voordat ik al mijn tijd in de verhuizing en het klussen in ons nieuwe huisje moest steken? O ja, we waren op vakantie in/op Sicilia. Maar om nu na al die maanden nog op te gaan schrijven wat we gedaan hebben, valt niet mee. Dus ik maak er een soort samenvatting van met een verwijzing naar de foto's op Picasa (zie aan de linkerkant).
De eerste week van onze vakantie zitten we aan de oostkant van het eiland en wel in Letojanni. Een soort Zandvoort aan Zee. Een langgerekte lungomare met direct ernaast een groot aantal restaurants. Bij de restaurants kun je ook de huur van een ligstoel en een parasol betalen. Een mooi systeem. Als je in de middag trek krijgt in lunch, kun je (bijna) al je spullen op het strand laten liggen en je zoekt een tafeltje in het restaurant. En omdat je voorlopig even niet hoeft te rijden, kun je heerlijk een glaasje witte wijn drinken. Na de lunch ga je dan weer terug naar je strandstoel. Echt heel vervelend. Wel iets van schoeisel meenemen, want het zand kan behoorlijk heet zijn.

Letojanni ligt slechts een paar kilometer van Taormina en daar willen we heen. We parkeren de auto bij de kabelbaan en gaan dan naar boven.


Echt een mooie stad Taormina en vanuit het amfitheater kun je zelfs de Etna zien liggen. Voor een mooie foto moet het dan wel wat helderder zijn dan vandaag.


Als we aan het eind van de dag terugkomen bij onze zwarte auto is deze lekker opgewarmd. Als ik nu een eitje bij me had gehad, had ik deze vast wel op de motorkap kunnen bakken. De paar kilometer terug naar Letojanni is maar net voldoende voor de airco om ons een beetje af te koelen.

Na een weekje Letojanni reizen we door naar de andere kant van het eiland en wel naar Castellammare del Golfo. Op de goede snelweg tussen Toarmina en Palermo is zo rustig dat de cruisecontrole echt tot zijn recht komt. In de buurt van Palermo zitten we achter een auto waarvan de bestuurster druk bezig is met haar haar. Kammetje erbij en voortdurend in de spiegel kijkend (en niet om te zien of er auto's achter haar rijden). Toppunt is dat ze het raam opendoet en haar hoofd naar buiten steekt om haar haar eens lekker te laten uitwaaien. Als we haar uiteindelijk in kunnen halen blijkt de bestuurster overigens een man te zijn.

We zitten nu dus aan de westkant van het eiland en gaan een dagje naar Palermo. Het verkeer valt best mee en we vinden ook nog makkelijk een niet al te duur parkeerplekje.
Palermo is echt de moeite waard, alleen is het vandaag een beetje te warm om heel veel te bekijken.


Dus zoeken we al snel een beetje de verkoeling van het water op.


En vanuit Castellammare del Golfo kun je ook de andere grote steden in het westen van Sicilia bezoeken. Dus maken we een uitstapje naar Castelvetrano,  Marsala, Erice en San Vito Lo Capo. In deze laaste stad is, niet geheel toevallig, het couscous festival aan de gang. Een jaarlijks terugkerend festival en een festival gewijd aan eten is toch echt iets voor de Italianen. Dit festival is dus niet aan mij besteed, maar gelukkig heeft Sicilia zoveel meer te bieden.
Zo gaan we opzoek naar een stad in beton. En wel de stad Gibellina. We moeten lang zoeken, maar uiteindelijk vinden we de stad en het ziet er wel heel apart uit. Het begon allemaal met een aardbeving in 1968. Maar voor het hele verhaal, zie hier.


Ook moeten we lang zoeken naar een bepaalde tempel. Eigenlijk geen enkel aanwijzingsbord gezien en uiteindelijk vinden we de tempel vlakbij Segesta.


We hebben nog een beetje geluk. Net op het moment dat we bij de tempel aankomen, begint het te regenen. En dat is geluk hebben, want dan kun je de tempel op de gevoelige chip vastleggen zonder dat al die andere toeristen er ook op staan.

Zo is onze vakantie in Sicilia toch weer tot een einde gekomen. De terugvlucht gaat van Catania met een tussenstop in Florence weer terug naar Amsterdam. In Florence hebben we minder dan een uur overstap tijd, dus dat wordt nog spannend. Zeker als we ook nog door de security check heen moeten. Als we dan toch op tijd in de bus zitten, rijden we richting ons toestel. Ik herken de route en ik herken ook nog het toestel. Met hetzelfde toestel zijn we minder dan een uur geleden aangekomen.
Wij hebben het gehaald, nu nog kijken of het onze koffers koffers ook is gelukt. Op Schiphol is het lang wachten, met ons een groepje Nederlanders die vandaag dezelfde route hebben gevolgd. Bij de 'verloren bagage' balie horen we dat er nog een karretje met koffers uit Florence is gevonden en al speodig komen onze koffers er aan. Een half uurtje later zijn we weer thuis.