Er is ook een mini zwembadje (niet zichtbaar) met bubbelbad (wel zichtbaar) en dat nodigt best uit voor een plonsje
maar als je overdag de keuze hebt uit dit:
is het zwembadje toch een beetje 2e keus.
Dean, de eigenaar, serveert elke dag vers fruit, een eiergerecht, worstjes, bacon en iets zoetigs, naast natuurlijk thee, koffie en verschillende sapjes. De acht ontbijtjes waren, op de worstjes en bacon na, elke dag weer verschillend! Lijkt me tijd worden voor een Shangri-La-receptenboek.
Grand Cayman is best nog redelijk groot (197 km2), maar het aantal wegen is niet zo groot. Wel is de Britse invloed zichtbaar, het aantal roundabouts is ongeveer 10 en bij dat ene 'normale' kruispunt aan de westkant van West-Bay hoopt iedereen dat er heel snel eentje bijkomt. Op dat kruispunt moet iedereen aan iedereen voorrang verlenen en het lijkt erop dat de voorrang onderling geregeld moet worden in volgorde van aankomst. Dan is een roundabout toch makkelijker.
Heel veel is er niet te doen op dit eiland, maar een rondje over het hele eiland, inclusief East End kost wel een paar uurtjes. We rijden achter een toeristenbus vol met cruiseschip passagiers aan en zo weten we precies waar de plekken zijn waar we even moeten stoppen. Dan wachten we even totdat busje weer verder rijdt, maken wat foto's en rijden dan weer snel door om de bus stil te zien staan bij de volgende stop.
De lunch bij dit rondje doen we uiteindelijk bij Rum Point, maar anders dan de naam doet vermoeden, neem ik een biertje om het eten weg te spoelen. Het uitzicht is niet verkeerd.
We gaan ook nog even kijken in Georgetown, de hoofdstad. Gelukkig op een dag dat er maar 2 cruiseschepen zijn afgemeerd. We vinden zelfs een plekje op een parkeerplaats, in ruil daarvoor moeten we wel net doen of we klanten zijn van die ene winkel. En Georgetown is ook niet veel meer dan een aaneenschakeling van winkeltjes waar de toeristen hun geld makkelijk uit kunnen geven. Net als in zoveel andere Caribische dorpjes zijn deze winkeltjes wel vrolijk gekleurd. Wij kunnen in ieder geval leuke plaatjes schieten en soms voelen we ons heel erg thuis.
Verder zijn er natuurlijk verschillende stranden, onze favoriet is uiteindelijk het strandje bij White Sands, voornamelijk omdat daar verder niemand is, Cemetery Beach is ook niet slecht, iets drukker met badgasten, maar de vaste bewoners zijn gelukkig erg stil. Gouvenour's Beach is veel drukker en biedt geen enkele schaduw. Al deze stranden zijn onderdeel van Seven Miles Beach (SMB op de kaarten en in de gidsen van het eiland). In werkelijkheid minder lang dan 7 miles, maar echt schitterend water om heerlijk in te zwemmen en te snorkelen. Zomaar wat foto's om een indruk te geven:
Nadeel van een B&B is wel dat je elke avond op zoek moet naar een restaurant. Nu zijn er voldoende en alle restaurants die we geprobeerd hebben waren goed en zo ongeveer allemaal even duur. Prijzen zijn in CI (Cayman Islands Dollars) en als je met credit card afrekent wordt dit in US Dollars gedaan met vaste koers van 1.25. Met de US op 0.85 komt de CI dus uit op ongeveer 1.07 euro. De tip (gratuity) van 15% is al standaard toegevoegd (dat scheelt weer hoofdrekenen) en belasting doen ze hier niet aan. De volgende restaurants hebben we vereerd met een bezoekje:
Vivo. Zoals ze zelf zeggen: alternatief. Vegetarisch voert de boventoon, maar omdat de Lion fish (koraalduivel in goed Nederlands) schadelijk is voor het koraal, wordt deze hier ook geserveerd. Zo help je de natuur een handje. Plekje aan deze kant van het eiland is wat minder aantrekkelijk, veel wind en geen zandstrand. Maar Vivo maakt het zeker de moeite waard om hier toch even naar toe te gaan.
Rum Point (lunch op strand). Voor een eenvoudige lunch bij een strandtent zeker niet slecht. Lekkere frietjes en een super verse salade.
Catch. Staat niet als Italiaans restaurant in de boeken, maar de Italianen hebben hier een behoorlijk dikke vinger in de pasta. En als liefhebber van de Italiaanse keuken vind ik dat helemaal niet erg. Goed eten, het terras zou iets meer bescherming mogen bieden tegen de wind. En met drie restaurants op dit puntje van het eiland, is het even zoeken naar een parkeerplekje.
Alfresco's. In de buurt van Heritage Kitchen (zie verder), handig als je op het laatste moment nog van gedachten veranderd. Niet heel bijzonder, wel een mooi uitzicht over de zee. Alleen is het hier al om 18.00 donker, dus om van het uitzicht te genieten, moet je hier gaan lunchen.
Southern Spice. Een Indiaas restaurant zoals we ze ook in Nederland kennen. Snelle service, goed en pittig eten en niet heel erg duur. De airco zou iets minder hard aan mogen staan.
Coccoloba. Mexicaans restaurant. Restaurant zit vast aan een groot resort en daarom hebben we nog even getwijfeld of we hier wel moesten gaan eten. Maar het eten was zeker de moeite waard.
Heritage Kitchen. Hoe eenvoudig kan het zijn. Een paar houten keten bij elkaar. Het menu staat op een stuk schoolbord geschreven. Je bestelt bij de balie, je betaalt direct en zoekt dan een plekje aan een picknick tafel. Maar lekker eten en niet duur. Ook om af te halen!
Ragazzi. Op een zaterdagavond en dan valt het niet mee om hier op Grand Cayman een plekje te vinden om te gaan eten. Maar bij Ragazzi lukt het nog en daar zijn we blij mee. Snelle bediening en lekker eten en dat terwijl de zaak echt helemaal vol zit.
Pepper. Wel heel erg Amerikaans, maar goed dan kun je ook gewoon een cheeseburger met frietjes en biertje bestellen. Niet direct aan de kust, dus ook geen last van de wind.
Supermarkten (bv. Forsters of Kirk). Een beetje vreemde eend in de bijt, maar het grootste deel van al onze lunches op Grand Cayman hebben we zelf gehaald bij verschillende supermarkten. Daar is namelijk een saladbar en een warme maaltijden bar. Je pakt een bakje (voor de salade een simpel plastic bakje en voor de warme maaltijd een iets dikker isolerend plastic iets) en schept deze vol uit een 10-20 tal verschillende bakken. Vlees, vis, sla, gekookte eieren, mais, uien, bieten, rijst, gebakken aardappelen, mac&cheese, olijven, groenten, tonijnsalade, aardappelsalade, etc. En je betaalt uiteindelijk per gewicht. Dus ons vaste schema: ontbijtje, lunch halen bij de supermarkt, naar het strand en tijdens lunchtijd het plastic bakje openen, apart bakje saus erover en smikkelen maar. Goede kwaliteit, heel betaalbaar, alleen de witte wijn ontbrak.
Al met al een prima eilandje om een weekje vakantie te vieren. Alleen de prijzen in de restaurants zouden iets lager mogen zijn. We zijn benieuwd wat het volgende eiland ons op gaat leveren.
No comments:
Post a Comment