Sunday, September 24, 2017

Sardegna

Omdat onze volgende vakantie pas(!) eind november is, zijn we nu nog maar een weekje naar Sardegna gegaan.
Op de heenweg naar Cagliari hebben we een overstap in Rome. We komen aan bij gate B12 en we moeten verder bij gate B15. Dan denk je: 'Die kan niet ver weg zijn', maar we hebben echt moeten zoeken en uiteindelijk gevonden, zo ongeveer aan de andere kant van de vertrekhal! We hebben tijd genoeg en met de bus rijden we naar het toestel (al denken we even dat we naar Cagliari met de bus gaan, want het bustochtje duurt best lang). Het toestel is nummer 10 in de rij voor het vertrek, dus duurt het nog wel kwartiertje voor we opstijgen.
Aangekomen op Elmas, blijkt al snel dat onze koffer niet meegekomen is, deze komt met de volgende vlucht. Gelukkig landt die al binnen een uur, dus we moeten ons even vermaken op het vliegveld. Daarna autootje opgehaald en in een kleine twee uur aangekomen bij onze agriturismo voor de komende week: Oasi blu op Sant'Antioco, vlakbij Calasetta. De site ziet er mooi uit en wie weet wordt de tekst ook nog wel eens in het Engels vertaald.
Op onze eerste zaterdag is het mooi strandweer en dat denken een heleboel andere mensen ook. Dus even zoeken naar een parkeerplekje en dan ook nog even zoeken naar een parasolletje en twee ligbedden, maar dan hebben we ook een mooi plekje aan het nog steeds frisse water.
De volgende dag blijken de Hollandse wolken ook op vakantie naar Sardegna te zijn en bij onze rondrit over dit eiland blijken de stranden zo goed als verlaten. Overigens een eiland dat op sommige plaatsen niet zo geschikt is voor mensen met hoogtevrees.


De volgende dag zijn de meeste wolkjes weer terug naar Nederland, alleen zijn er een paar achter gebleven. Dus weer geen strand vandaag, maar een tochtje naar het hoofdeiland en wel naar de mijnen in Rosas. Voor de uitgebreide tour zijn we wat te vroeg, dus doen we een korte tour door het museum en de 'The washery' waar uiteindelijk de mineralen (lood, zink en koper) werden gewonnen. Best wel interessant, maar tegelijkertijd luisteren naar de Italiaanse gids en de Engelse teksten in het museum lezen, valt niet mee.
De volgende dag is het eindelijk weer eens strandweer, tenminste voor Nederlanders, dus niet al te druk. En dan kun je weer eens een foto nemen zoals wij die altijd nemen van onze stranden.



Na twee dagen strand wordt het weer eens tijd voor iets anders. We willen met de boot naar San Pietro, een eilandje verderop, dat de oplettende kijker al heeft gezien op de voorgaande foto. Er vaart een boot tussen Calasetta en Carloforte, maar daar passen maar 18 auto's op en we staan op nummer 24 in de rij. Dus auto geparkeerd en te voet de boot op. Na een mooi tochtje van ongeveer 3 kwartier arriveren we in Carloforte.
















De veerboot vaart niet al te hard (6 km in 40 minuten, dus ongeveer 5 knopen), maar deze schipper heeft zeker niet erg opgelet.


Carloforte is een alleraardigst plaatsje en door de haven met veerboten uit Calasetta, maar ook rechtstreeks vanuit Sardegna (Portovesme) gezellig druk. En de rietvlechter Mario zit altijd wel om een praatje verlegen. Dat is aan de Via Cavour.


Vrijdag sluiten we af met de mooiste dag van de week en pas om 17.00 moeten we snel het strand verlaten omdat één van de Hollandse wolkjes weer vervelend doet.
Op zaterdag hebben we alle tijd om op ons gemak naar Elmas te rijden, want onze vlucht vertrekt pas om 16.00. Daarom nemen we de toeristische route en dat is dan de route over de SS195. Inderdaad een leuke route, maar weinig plekken om even te stoppen en te genieten van het uitzicht.
En dus zijn we mooi op tijd op het vliegveld en als het vliegtuig niet stuk zou zijn gegaan, waren we ook nog op tijd vertrokken. Maar nu is het ruim 1,5 uur extra wachten voordat de storing verholpen is. En zo arriveren we ook wat aan de late kant op Schiphol.
Aan het eind van dit stukje ook nog een korte terugblik op het Sardijnse eten. Bij Oasi blu kun je ook eten en er is dan een standaard 6 gangen menu: antipasti, 2x pasta, 2x vlees (geen vis bij de agriturismo) en nog een toetje en likeurtje. Best lekker eigenlijk en zo laten deze foto's ook zien.



















De restaurants die we in het dorp Calasetta hebben uitgeprobeerd, waren, niet geheel toevallig, allemaal visrestaurants. Onze favoriet is Perla, maar ook Palomar, Kambusa en Approdo zijn niet verkeerd. Maar ook hier laat ik de foto's het werk doen.


 
























Kortom een lekker weekje relaxen op Sardegna.

1 comment:

Unknown said...

Ziet er weer aller aardigs uit ��