De hoofdstad Basseterre is een lieflijk plaatsje met o.a. de ferry naar Nevis en St.Maarten maar natuurlijk ook de grote ferry terminal voor de cruiseschepen en her en der wat restaurantjes en een mini supermarkt. Voor de grote supermarkt moet je een stukje de stad uit. Ook in deze stad is het echt zoeken naar een parkeerplekje, maar tot nu toe is het vinden van een plekje altijd wel gelukt. De vismarkt levert in ieder geval weer wat kleurrijke plaatjes op, al kost het uiteindelijk wel wat kleingeld.
Nadat we Basseterre verlaten hebben, komen we op de ringweg uit. En verdwalen lukt nu echt niet meer, in het ergste geval zou je eindeloos rondjes kunnen blijven draaien. Nu is dat ook weer niet zo heel erg want de benzine kost hier iets meer dan 1 euro per liter.
Aan de noord-west kant van het eiland is het Brimstone Hill Fortress National Park, ook wel het Gibraltar van het Caribisch gebied genoemd. De toegang is 10 U$ per persoon, maar wel graag contant betalen. Voor ons in de rij staan, zoals later blijkt, Bill en Teri uit Amerika en die komen 7 $ tekort, gelukkig hebben wij er nog een paar over en dat is maar goed ook, want de dichtsbijzijnde flappentap is toch wel een half uurtje rijden. In ruil voor de dollars nodigen Bill en Teri ons uit om 's avonds te komen eten in hun appartementje bij het Mariott.
Het fort is nu volledig gerestaureerd en je krijgt een aardig beeld hoe de omstandigheden hier waren sinds 1690, toen de eerste steen gelegd is. Er is ook een ruimte die een beeld moet geven hoe de Britse militairen destijds gehuisvest waren. Natuurlijk klein en armoedig, maar de airco staat aan, dus ze hebben toen weinig last gehad van de warmte. Vanaf het fort kun je twee eilanden verderop zien liggen. Dat zijn St.Eustatius en Saba. Het zicht is vandaad niet goed genoeg om St.Maarten te zien.
We vervolgen onze weg en we besluiten de ringweg verder richting het Noorden te vervolgen. Daar is verder eigenlijk niet zoveel aan, omdat het zeezicht wordt belemmerd door een weelderige flora in de berm van de weg. Bovendien zijn de noord- en oostkant minder geschikt om te zwemmen door de stevige wind die hier staat. En voordat we het eigenlijk weten, zijn we alweer terug in Basseterre.
Voor het eten bij Teri en Bill willen we nog een fles wijn meenemen en we achten de kans op een redelijke fles wijn het grootst bij de duty-free shops bij de cruiseschepenterminal. Uiteindelijk vinden we er inderdaad een fles wijn en we krijgen deze zelfs zonder BTW, alhoewel we geen bewijs hebben dat we toerist zijn. Maar blijkbaar zien we nog bleekjes genoeg uit.
Het Mariott complex is ook wel bijzonder. Een enorme lobby met replica's van houten schepen in een vijver, voldoende zwembaden en restaurants zodat de voornamelijk Amerikaanse toerist het hier dagen kan uithouden zonder een glimp van de rest van het eiland te zien. De weg van en naar het vliegveld (met rechtstreekse vlucht naar Miami) is dan het enige dat ze zien van het eiland.
Ons verblijf op St.Kitts zit er inmiddels alweer bijna op, morgen gaan we met de boot naar Nevis.
No comments:
Post a Comment