Sunday, January 12, 2014

St.Kitts 1.

We zitten dus op St.Kitts. Een gigantisch eiland van zo een 30 x 8 km groot, volgens mij dus ongeveer net zo groot als Texel. We hebben een aardig flatje gehuurd van Bill and Raquel en we hebben in ieder geval een aardig uitzicht:


Op deze eerste dag moeten we eerst onze huurauto ophalen en we bellen Randy (onze taxichauffeur van gisteravond) om ons naar Avis te brengen. Hij neemt dit keer een andere route, zodat we die weg ook eens zien. De auto hebben we al snel en we rijden door naar de hoofdstad Basseterre om op zoek te gaan naar een flappentap.
Je kunt hier eigenlijk bijna overal betalen met de US dollar, maar de lokale valuta is de EC dollar (East Caribean oftewel de easy dollar). Deze zit vast aan de US (factor 2.7) en zo is de omrekenkoers ongeveer 3.6. En omdat we voor het gemak de prijzen maar door 3 delen, valt het achteraf (als de creditcardafschriften binnenkomen) weer mee. Bij het flappentappen komen we er ook achter dat we eigenlijk de verkeerde pas op wereldwijd hebben gezet, maar die optie werkt dus wel. Gelukkig hebben we een andere pas wel goed ingesteld. Uit de flappentap komen EC$, maar bij het Mariott schijnt er eentje te staan die ook US$ uitspuugt.
Nu we geld hebben, kunnen we naar de supermarkt. In de koelkast van ons flatje stonden al biertjes, cola, een fles water en een fles rum koud, maar die ene fles water is al zo ongeveer op. Dus even inslaan. En daarna maar eens proberen te wennen aan de warmte.

Wat kun je doen op St.Kitts? Gelukkig niet zo veel. Je kunt het eiland rondrijden (kost je al gauw 2 uur), je kunt op de stranden zandkorrels gaan tellen, de hoofdstad is natuurlijk ook een bezoekje waard en er is een fort dat ook nog op de Unesco lijst staat.

We beginnen dus maar met de stranden. Zoals op zoveel eilanden hier in de buurt maakt het nogal uit of er wel of geen cruiseschepen liggen afgemeerd aan de pier in Basseterre. Als er geen schip ligt, zijn veel winkels (en zeker de winkels in het belastingvrije gedeelte bij de pier) gewoon dicht en dat geldt ook voor de strandtenten. Niet zo een probleem overigens, als er maar eentje open is om een strandstoel en parasol te huren en te kunnen lunchen, vinden we het al lang best.


Als er wel schepen liggen, dan zijn er meer strandtenten open en zo rond een uur of 10-11 komen er taxibusjes aanrijden die de toeristen (voornamelijk amerikanen maar ook aziaten en toeristen uit het oostblok) uitladen.



De stranden zijn dan wel wat voller. De taxichauffeurs zoeken een plekje in de schaduw en wachten totdat de toeristen weer terug moeten naar de schepen.


Ook zijn er dan wat meer masseuses aanwezig die massages aanbieden en als 'olie' gebruiken ze dan het sap uit de aloa vera plant. De massage tafels staan gelukkig in de schaduw van de bomen en de masseuses hebben het strand eerlijk onderling verdeeld en ze hebben het dan druk genoeg.
Als de taxibusjes de toeristen weer terugbrengen naar hun cruiseschip keert de rust terug op de stranden en worden bijna alle strandstoelen en parasollen weer opgeruimd. Er blijven dan nog een paar toeristen (waaronder wij) achter. En zo wij genieten dan nog een uurtje van de rust voordat we weer teruggaan.
Naast de toeristen van de cruiseschepen zie je op de stranden ook een aantal Amerikaanse jongeren rondhangen die volleyballen en een soort jeu-de-boule (met zakjes zand en een houten bord met een gat erin) spelen.


Dit zijn waarschijnlijk studenten van de amerikaanse universiteiten die hier op het eiland is. zoals bv. http://www.umhs-sk.org/

Onze favorieten zijn Frigat's bay en dan eigenlijk om de restaurants en Cockleshell beach. Dit strand ligt aan het zuidelijkste puntje van St.Kitts vanwaar de speedboten af en aan naar Nevis varen. Op dat moment weten we nog niets van Nevis af, maar dat gaan we volgende week inhalen. Waarschijnlijk zien we dit bootje volgende week dan weer.


De mensen van de strandtenten denken overigens dat de toeristen liever niet het geluid van de golven horen, dus zodra er ook maar één toerist opduikt (en dat zijn wij meestal), gaat de radio aan en de volumeknop op 10. Misschien dat de Amerikanen deze eilanden daarom wel zo geweldig vinden. Dan valt hun eigen geluidsproductie niet zo op ;-).
Zo, dat is voorlopig wel weer voldoende over de stranden van St.Kitts. Morgen hebben we een dagje geen-strand ingelast.

2 comments:

Theo said...

Moet wel heel apart zijn als zo'n eiland ineens heel eventjes druk lijkt. Dat maak je dan weer niet meer als je zelf op zo'n boot zit!

Rudi Boer said...

Nee, de mensen van de boot denken dat die eilanden heel erg druk zijn.