BeBeep onze autoverhuurder wil onze Toyota alwat eerder ophalen, zodat hij deze aan een volgende klant kan verhuren, in ruil daarvoor zal hij ons naar het vliegveld brengen. Voor ons is dat geen probleem en tegelijk ook wel weer een beetje spannend: 'Hij komt ons toch wel op tijd ophalen?'. We hebben dus alle tijd en na een laatste rondje zwembad en douche staan wij klaar om naar de auto te lopen. Op dat moment komt er een tropisch buitje over. Zo eentje waar een douche jaloers op is en waar je binnen 10 meter volledig doorweekt bent. En de auto staat zeker wel op 15 meter afstand en met de koffers in je handen loop je ook niet zo snel. Maar zoals gezegd: we hebben alle tijd, dus wachten we even totdat de bui voorbij is.
Aangekomen op het vliegveld gaan we op zoek of we al in kunnen checken, maar er is niemand te bekennen, dus gaan we maar op de bankjes zitten wachten. Niet al te lang daarna komt iemand ons ophalen om in te checken. We moeten nog wel even de departure tax betalen. We komen net 5 ec$ tekort, maar die kunnen we aanvullen met us$. Dat ging vlot. Bij de immigratiedienst gaat het wat langzamer, want de beambte heeft alle tijd en wil de kansen van het Nederlands elftal bij de volgende WK (in Brazilië) even bespreken. Dat kost wat tijd, maar hij vindt Van Nistelrooij de beste spits ter wereld.
We moeten nog even wachten op Pierre, onze piloot en besluiten nog een biertje te nemen. Dat valt niet mee, want we hebben net al onze ec$ uitgegeven en aan de us$ doen ze hier eigenlijk niet. Maar uiteindelijk zitten we achter twee gekoelde flesjes bier. En dan worden we al opgehaald door Pierre. We zijn de enige twee passgiers en toestel staat klaar en Pierre is ook klaar, dus waarom nog langer wachten? We wandelen naar het toestel en na een kort vluchtje landen we alweer op Antigua. Het zoeken naar een parkeerplekje voor onze BN2 lijkt haast nog meer tijd te kosten dan de vlucht zelf. We zijn net op tijd, want er landt ook weer een wat groter toestel, maar we staan gelukkig voorin de rij bij de paspoortcontroles.
Dan gaan we op zoek naar de balie om in te checken op onze vlucht naar Gatwick en daar krijgen we minder leuk nieuws te horen. Het toestel heeft een paar uur vertraging, dus dat wordt nog langer wachten en we gaan onze aansluiting naar Amsterdam missen! En de volgende vlucht van Gatwick - Schiphol is al volgeboekt, dus we moeten van Gatwick naar Heathrow gaan en daar het toestel naar Amsterdam nemen. Wat een gedoe allemaal. Volgend jaar maar weer op zoek naar rechtstreekse vlucht of via Parijs of Heathrow. Via Gatwick is toch wat riskanter omdat er maar weinig vluchten Gatwick - Amsterdam zijn.
Dus na uren wachten mogen we eindelijk aan boord. Gelukkig wel drie stoelen met ons tweetjes, dat maakt het vliegen dan weer minder erg. Een ander voordeel van vertraging is dat ze proberen de tijd in te halen. Dus vlotjes alle mensen aan boord en dan in de lucht wat sneller vliegen. Ook wordt de vliegtijd nog wat bekort door de rugwind. We denken er zelfs even aan dat we onze vlucht naar Amsterdam nog wel gaan halen, maar dan blijven de koffers weer achter, want die zijn gelabeled voor Gatwick. Uiteindelijk zouden wij de vlucht naar Amsterdam ook niet kunnen halen, want in de buurt van London moeten we blijkbaar even wachten, want we maken een paar mooie rondjes.
Aangekomen wachten we op de koffers en gaan daarna op zoek naar iemand van British Airways die ons kan vertellen wat we nu moeten daan doen. Uiteindelijk vinden we iemand die ons verteld dat we ons moeten vervoegen bij een BA-balie ergens op de derde verdieping. Die balie is nog snel gevonden en we kiezen de kortste rij. Net als we aan de beurt zijn, trekt de man zijn jasje aan en vertelt dat hij gaat sluiten. Net op tijd ziet hij in dat dit niet zo een slim moment is om te sluiten en hij helpt ons bij een andere balie aan een voucher voor de bus naar Heathrow.
Dan op zoek naar de bus, die blijkt op de eerste verdieping te staan, wel nog even de voucher omwisselen voor een echt buskaartje en ook dat lukt net nog op tijd. We zitten in de bus die ons in 45 minuten naar Heathrow gaat brengen. Gelukkig schijnt het zonnetje, dat maakt het dan weer minder erg. Op Heathrow aangekomen denken we nog even een toestel eerder te kunnen halen, maar daar is de gate al gesloten, dus dat gaat niet meer lukken. Dus we kunnen het rustig aan doen. Bij de securitycheck heb ik nog even een tegenvaller. Na twee weken zonder mobieltje ben ik helemaal vergeten dat ik die weer in mijn broekzak had zitten, dus gaan alle bellen af bij het poortje. Aan mobieltje apart door de scanner en dan weer door het poortje doen ze hier niet en ik word grondig gefouilleerd.
Zo gezegd kunnen we rustig aan doen dus gaan we bij Wagamama een ontbijtje scoren. We zijn in Engeland en net nog op tijd voor het English Breakfast, dat kan ik niet laten lopen. In afwachting van de bestelling begin ik me wel af te vragen hoe ik straks die eieren met stokjes naar binnen moet werken, maar gelukkig komen er ook een mes en vork mee.
Uiteindelijk arriveren we toch in Amsterdam met zo'n 4,5 uur vertraging. Een vervelend einde van onze lekkere vakantie. Waar zullen we onze volgende vakantie gaan vieren?
No comments:
Post a Comment