Op zo ongeveer het allelaatste moment krijgen we nog een mailtje van voyager dat onze gereserveerde boot van Marigot naar Gustavia is vervangen door de boot van Oysterpond naar Gustavia en niet vertrekt om 9.15 maar om 9.30. Dat klinkt goed: een kwartiertje meer tijd, maar van Marigot naar Gustavia is het zeker een half uur met de taxi, wel is de vaartocht dan weer een stuk korter.
We nemen nu de langzamere en goedkopere veerboot, de boot waar ook de lokale mensen gebruik van maken. De boot vertrekt om 7.30, dus staan we al om 6 uur (!) op om op tijd in Blowing Point te zijn en daardoor missen we het lekkere ontbijtje in de tuin van La vue. We laten de auto achter op een parkeerplaats met de sleutels onder de mat en lopen naar het vertrekpunt van de ferry. De deur is nog dicht, dus we wachten geduldig. Later blijkt de deur al lang open te zijn, maar niemand had geprobeerd om de deur te openen. De tickets voor de boot zijn zo gekocht, het betalen van de vertrekpremie om Anguilla te mogen verlaten duurt wat langer. De mevrouw van de kaartjes is duidelijk niet een ochtendtype. Na een bijzondere security check (de apparatuur is stokoud en lijkt niet aan te staan) nemen we plaats in de wachtruimte en na een minuut of tien lopen we door naar ons bootje en varen als snel richting Marigot. Zo´n langzame boot is toch een stuk comfortabeler dan de snelle speedboot op de heenweg en het duurt slechts een kwartierje langer.
Aangekomen in Marigot is er nog een vluchtige paspoortcontrole, die Fransen doen daar niet zo moeilijk. Bij het kantoortje van Voyager vragen we nog even of er nog iets veranderd is, maar we moeten nog steeds met de taxi naar Oysterpond. Wij gaan gelukkig de goede kant op, want aan de andere kant van de weg, dus richting Marigot, staat een kilometers lange file. Met zo´n file zouden we onze boot zeker missen. Verder valt het op hoe oud en verwaarloosd Sint Maarten eruit zit. De wegen zijn heel slecht en regelmatig zie je langs de kant van de weg stukken braakliggend land die dan gebruikt lijken te worden als openbare opslagruimte voor troep. Uiteindelijk arriveren we mooi op tijd voor onze boot.
Bij de kaartjes verkoop voor de boot staat een korte rij, een dagtochtje naar Sint Barth is populair bij de toeristen, maar wij gaan daar langer blijven. In de haven van Oysterpond wachten wij op een bankje in de zon tot we aan boord mogen. En al gauw verlaten we de haven.
De 'stewardess' heet ons van harte welkom en voor het geval dat, deelt ze wat plastic zakjes uit. Dat belooft niet veel goeds.
En inderdaad na een paar minuten wordt het kleine bootje behoorlijk door de golven heen en weer geschud. Ik probeer zoveel mogelijk naar de horizon te kijken om niet zeeziek te worden, maar door al het water valt het niet mee om de horizon in de gaten te houden. We kunnen ook niet het bovendek op, omdat daar gewoonweg veel te veel water overheen komt. Hoe lang gaat dit nog duren? Uiteindelijk valt het nog mee en ik durf zelfs even een filmpje te maken, zie rechts een link naar boottochtje. En dan komen we in de luwte van St. Barth en dat is een hele opluchting. In de haven van Gustavia moeten nog even wachten voordat er ruimte is aan de kade, maar dan stappen we via een wankel trapje aan land.
Na nog even met ons paspoort te hebben gezwaaid mogen we door en gaan we op zoek naar onze huurauto. We hebben een auto gehuurd bij Turbe, maar deze vakantie hebben we weinig geluk met de huurauto's. We zien nergens een auto die voor ons lijkt te zijn. Dan maar weer bellen en dan blijkt dat we pas in de loop van de middag werden verwacht, maar geen nood, er komt iemand ons ophalen. En inderdaad na 5 minuten komt er een autootje aangescheurd en die neemt ons mee.
Na het relaxte sfeertje op Anguilla valt het des te meer op hoe gestresst iedereen hier is. De man van Turbe scheurt echt naar het vliegveld, waar de meeste autoverhuurbedrijven zijn gevestigd. Bij het vliegveld hebben we bijna een aanrijding met een landend vliegtuig, maar over het vliegveld vertel ik later nog wel eens, al kun je het filmpje op youtube nu al bekijken. Bij het vliegveld krijgen we een auto mee die we dan aan het eind van de middag mogen omruilen voor onze gereserveerde 4-wheel-drive Suzuki.
We rijden richting ons appartement voor de komende week en mede dankzij de routebeschrijving van de eigenaar Marcel, vinden wij ons appartementje van French Home Rentals vlotjes. Daar worden wij verwelkomd door Lara die ons wegwijs maakt in het appartement en ook even de weg wijst naar het zwembadje en na de reis van vandaag hebben we best wel zin in een plonsje.
No comments:
Post a Comment