Friuli. De restaurants. Deel 1.

Het leuke van zo'n vakantie in Italië is dat je toch minstens één keer per dag naar een restaurant moet om iets te eten en soms moet je voor de lunch ook nog ergens naar toe en dan ga je op één dag al twee keer naar een restaurant. En in Italië is dat helemaal geen straf. Het enige probleem is eigenlijk alleen maar: 'Hoe onthoud ik alles zodat ik er op mijn blog over kan schrijven'. Om nu in elk restaurant met schrijfblok in de aanslag te zitten, vind ik ook wat overdreven, maar in ieder geval heb ik van bijna alle restaurants een kaartje meegenomen en ik hoop dat al die kaartjes mijn geheugen nu voldoende zullen opfrissen om dit stukje een beetje snel te kunnen publiceren. Omdat het aantal nogal groot geworden is, vandaag de eerste 12 met de restaurants in Sappada en Friuli, in het volgende verslag de restaurants in Triëst en Bolzano. Van een paar restaurant heb ik toevallig ook wat verhaaltjes gezien op een andere blog.

1 - Gasthof Hoss.
http://www.gasthof-hoess.de/
Hier zijn we één nachtje gebleven op de route van Amsterdam naar Sappada. Het dorp stelde niet veel voor, het eten was goed zonder super te zijn. Eerst een lekker groot glas bier, dat smaakt altijd wel na zoveel uur in de auto, daarna het eten. Het aspergeseizoen is er weer, maar ik kies toch voor een helder groentesoepje en daarna een jägersnitzel, we zijn immers in de buurt van Oostenrijk.
Prijs: 37 euri voor twee.

2 - Pizzeria Hans.
http://www.pizzeria-hans.com/
We zijn in Dobbiaco op zoek gegaan naar een restaurantje om iets te eten en uiteindelijk zijn we nog erg blij dat we iets vinden dat open is. We beginnen met een bordje vleeswaren met vers gebakken focaccia. Daarna als primo een bordje maccheroni arrabbiata, een lekkere pittige pasta. Wij kunnen er weer even tegen.

3 - Baita pista nera.
http://www.baitapistanera.it/
Dit restaurant ligt aan de zuid kant van Sappada onderaan de skihelling. Ik heb geen verstand van skiën, maar deze helling ziet er niet heel moeilijk uit, het lijkt mij in ieder geval geen pista nera (zwarte helling). Omdat wij uit het dorp komen en de voorkant van het restaurant aan de skihelling ligt ('s winters kunnen de skiërs zo ongeveer direct naar binnen skiën), moeten we even zoeken naar de ingang. Maar natuurlijk toch gevonden. Het is er lekker rustig, we zijn namelijk de enige gasten. Als we willen bestellen zegt de ober dat er op dat moment een risotto met asperges wordt gemaakt voor de hele familie, dus daar kunnen we ook een bordje van meeëten. Dat klinkt aantrekkelijk en we bestellen nog wat voorafjes om de tijd te doden. We hebben niet voor niets gewacht, want de risotto is erg lekker. En dat alles voor de prijs van 41 euri.
Als we weggaan nemen we nog een visitekaartje mee, het kaartje is dubbelzijdig gedrukt. Op de ene kant een foto van het restaurant in de zomer, op de andere kant een foto die in de winter is genomen. Mochten we hier nog een keer komen, hoeven we vast minder lang te zoeken.

4 - Ristorante Keisn.
Een restaurant in het oude dorp van Sappada. Slechts een paar plekjes om de auto's te parkeren, maar één plekje is er gelukkig nog vrij. Het restaurant ademt de sfeer van een gezellige huiskamer en lijkt nauwelijks op een restaurant. Ook hier beginnen we weer met een antipasti misti, een bord vol met verschillende lekkere hapjes. Daarna nemen we een mix van salsiccia, aanrdappeltjes, kaas, champignons en polenta. Niet allemaal op één bord, maar het zijn twee gerechten die wij dan als een secondi misti opeten. Zo kun je tenminste nog wat meerdere dingen proeven. Het smaakt allemaal erg lekker en het vult ook nog behoorlijk. Ik heb in ieder geval geen ruimte meer voor een toetje. En dat allemaal voor 46 euro.

5 - Trattoria La rustica.
Tegenover onze agriturismo (het Voltan Haus), dus eigenlijk, voor ons, het ideale restaurant hier in Sappada, maar helaas deze trattoria is 's avonds gesloten. Het is druk, maar we mogen aan de grote tafel gaan zitten. Hier zit al een echtpaar die gezellig met z'n tweeën aan het keuvelen zijn. Omdat mijn italiaans niet zo heel goed is, versta ik bijna geen woord van wat ze zeggen. En dat is maar goed ook, want aan het gezicht van mijn, wel italiaans sprekende tafelgenoot zie ik dat ze de meest vreemde dingen zeggen.
Als voorgerecht dit keer gerookte zalm met stroop, kaas! en appel. Een aparte combinatie, vis en kaas op één bord zie je niet heel vaak, die verrassend lekker smaakt. Daarna als secondo een soort broodballen met bieten (het lijken gehaktballen, maar bestaan voornamelijk uit brood) en een risotto van gort. Dit ook niet allemaal op 1 bord, we hebben allebei natuurlijk iets anders besteld. Alhoewel natuurlijk? Aan een andere tafel zitten twee stellen en die bestellen alle vier hetzelfde, dan hoef je in ieder geval niet van elkaar te proeven en voor de kok is het ook wel makkelijk.
Ook hier slaan we het toetje weer over, want naast lekker is het eten ook erg machtig. Echt duur is het niet, slechts 32 euri lichter staan we weer buiten.

6 - Laite
http://www.ristorantelaite.com/Home.html
Ook dit restaurant zit in de oude dorpskern van Sappada. Omdat het als goed bekend staat hebben we toch maar gereserveerd en dat was maar goed ook, want zonder onze reservering waren ze misschien niet eens open geweest. We zijn dus gezellig de enige gasten! Omdat het personeel bestaat uit kok, garant en een serveerster is er vanavond meer personeel dan eters.
We beginnen met een voorafje van haring, biet en een biergelei. Daarna een raviolino met pesto en garnalen. De pasta en de pesto zijn best lekker, de garnalen passen er niet helemaal bij. Als hoofdgerecht een stukje vitello met aardappeltjes en een vitamine prutje. Best aardig, niet super. Als toetje een tiramisu op de manier van Laite. Weer eens wat anders, de lange vingers zijn net krokante koekjes. Best wel lekker, maar met het originele recept is niets mis, dus waarom veranderen?
Als afsluiting nemen we koffie en daar horen standaard een paar koekjes bij.
En dit alles voor de prijs van 150 euri, inclusief drie glazen wijn. Een prijs die echt veel te hoog is voor hetgeen je hier krijgt.

7 - Casa del Grivo
http://www.casadelgrivo.com/
Dit is onze agriturismo voor de komende week in Faedis.
Bij veel van de agriturismi in Italië kun je 's avonds ook eten en dat is wel zo makkelijk, dan hoef je niet meer de deur uit en kun je gewoon een lekker glaasje wijn bij het eten drinken. Je mist dan wel het uitproberen van de andere restaurants in de buurt, maar met name het niet meer hoeven te rijden na het eten spreekt mij enorm aan. Bij Toni en Paola moet je 's morgens wel even doorgeven of je wel of niet komt eten die avond.
Het is ons ook wel gebeurd dat we bij een agriturismo de enige gasten waren en dan mochten we 'gezellig' mee eten met de familie in de keuken. Dan kan natuurlijk best leuk zijn, maar je voelt je dan toch wel een beetje onvrij. Ook hier zijn wij de eerste avond de enige gasten, maar we zitten apart in de eetzaal, met zicht op de familie in de keuken en ook voor slechts twee personen wordt de open haard gewoon aangestoken.
Ik heb niet elke avond het menu onthouden, maar dit is wat we ongeveer te eten hebben gekregen:

• frittate + basilicum risotto + kip suisse
• salame + minestrone soepje + frittate/patate + cake
• foccacia/salsiccia/gegrilde kip
• tomatensoep + konijn + taart + myrthe

Allemaal eenvoudige gerechten, maar ook allemaal erg lekker. Natuurlijk konden we alle avonden het eten wegspoelen met een flesje witte of rode wijn uit de eigen productie van Toni!
De laatste avond hebben we met z'n allen (gasten + familie) gezellig aan één grote tafel gezeten en dat maak je in een restaurant toch niet gauw mee. En op de laatste avond blijken Toni en Paola ook nog uitstekende pizzabakkers te zijn.

8 - Antica maddalena, Osteria e cucina
Een klein restaurantje waar we toevallig langs lopen in de Via Pelliccerie in Udine. Een eenvoudig ingericht restaurant en vaak zijn dat de restaurants waar alle aandacht aan het eten wordt geschonken en niet aan de rest erom heen, we zijn dus benieuwd.
We beginnen maar weer met de simpele antipasti, vleeswaren (waaronder een heerlijke mortadella) met brood en wijn. Simpel, maar ik vind het een geweldig begin van de Italiaanse maaltijd. Als hoofdgerecht een pappardelle met witte vleessaus van kalfsgehakt. Weer eens wat anders zo zonder tomatensaus, maar echt heerlijk. Alles bij elkaar kost deze lunch ons 37 euro.

9 - Al Campanile
http://www.alcampanile.com/ita/home.html
Ook vandaag weer een eenvoudig restaurantje, maar dan in Cividale. We zijn wat aan de late kant en de ergste drukte is net voorbij. We moeten best lang wachten voordat onze bestellingen komen, maar met een lekker glaasje bier erbij, is dat wachten helemaal niet erg. We nemen twee gerechten, de eerste is een bord met dikke plakken salami (je bestelt per plak) met uien en azijn. Apart, maar wel smaakvol. Het tweede gerecht is een frittata met een paar plakken geroosterde polenta. Ook niet verkeerd, maar het is wel jammer dat alle gerechten via de magnetron gaan voordat ze voor je op tafel staan. Maar goed voor 19 euro mag je misschien niet teveel verwachten.

10 - Il Giardino
http://www.ilgiardino1886.it/
We zijn vandaag bij de grappa destilleerderij van Domenis geweest en na de rondleiding vraagt Christina ons mee om even mee te gaan lunchen in het restaurantje verderop in de straat. Dan kan ze meteen een paar belegde broodjes voor haar collega's meenemen. Omdat het allemaal nog al snel ging, ben ik helemaal vergeten de naam van het restaurant te onthouden, maar dankzij internet heb ik toch nog kunnen achterhalen waar we gegeten hebben. Het was dus Il Giardino en inderdaad bij het restaurant is een grote tuin, waar je bij mooi weer een geweldig feest, inclusief eten en drinken, zou kunnen houden. We hebben een beetje haast omdat we over een uur alweer een andere afspraak hebben, dus kiezen we voor een snelle en eenvoudige salade van gegrilde groenten met lekker brood en een glaasje water erbij. De volgende keer als we hier in de buurt zijn, gaan we de andere gerechten weleens proeven, want de salade was heerlijk.

11 - La trappola
Via F.lli Cairoli, San Daniele.
Minder bekend dan de Parmaham is de ham uit San Daniele in Italië ook een begrip. En als we dan toevallig? tijdens lunchtijd in San Daniele zijn, gaan we natuurlijk op zoek naar de echte ham. Die vinden we uiteindelijk bij La Trappola, een klein zaakje met wat onhandige bankjes buiten op straat. We bestellen natuurlijk de antipasti met San Daniele ham en nog wat groente erbij. Ondanks de bankjes zitten we best lekker buiten in het stille straatje en de ham verdwijnt als sneeuw voor de zon. Wij zijn weer helemaal tevreden en na een rekening van 22 euri gaan we op zoek naar een lekker ijsje. En dat ijsje vinden we al snel op het plein waar ook onze auto staat geparkeerd. Na het lekkere ijsje gaan we weer verder op weg.

12 - Antica trattoria - Al tre re
Via Stretta San Valantino, Cividale.
Vandaag zijn we nog een keer in Cividale en we hadden een goede tip gehad over een goed restaurant in Cividale. We moeten wel even zoeken, maar dan vinden we het toch. Het is prachtig weer vandaag, dus blijven we lekker buiten op het terras zitten. Ook vandaag beginnen we weer met het bordje vleeswaren. Geen ham van San Daniele vandaag, want de serveerster zegt dat je dat overal al kunt eten, hier hebben ze vleeswaren die nog veel lekkerder is. En inderdaad deze vleeswaren zijn nog lekkerder dan de bekende ham en ook de verschillende kazen zijn erg lekker. Het wordt eentonig, maar je kunt hier in Italië gewoon erg lekker eten. Als primo neem ik een bordje zwarte tagliatelle met een vleessaus van hert. Meestal is het zwart afkomstig van de inkt van de bijbehorende vissen, maar dit keer komt het zwart van de blauwe bessen, dus eigenlijk is de pasta blauw, maar dan wel erg donker blauw. Ondanks de wat onaantrekkelijke kleur heb ik geen enkele moeite mijn bordje leeg te eten. Ik ben alleen vergeten hoe hoog de rekening was, maar de volgende keer zal ik eraan denken.