Friuli, Dag 15. Koffiebranderij Inpunto.

Ik was nog nooit in een koffiebranderij geweest, maar vandaag is daar verandering ingekomen. We mogen vandaag een kijkje nemen bij de koffieproducent Inpunto. We worden verwacht op een vreselijk vroeg tijdstip, maar als we daar dan om 10 uur op de stoep staan, zal hopelijk de koffie wel klaar zijn.

Die koffie valt een beetje tegen, want voordat we aan de koffie kunnen worden we eerst verwelkomd door broer en zus Alfredo en Arianna Pettorosso en daarna krijgen we een rondleiding door de grote, bijna lege fabriekshal. De hal is zeker op de groei gekocht, want slechts ongeveer de helft van de ruimte is in gebruik.

Die helft wordt dan gebruikt door de silo waarin verschillende soorten koffie kunnen worden opgeslagen. Het belangrijkste onderdeel, de brander zelf, staat tussen silo's voor de ongebrande koffiebonen en de gebrande bonen in. Per keer kan er ongeveer 35 kilo bonen worden gebrand. Natuurlijk staat er ook nog de, wat groot uitgevallen koffiemolen, maar deze wordt niet heel erg veel gebruikt. De meeste koffie gaat hier ongemalen de fabriek uit, want de beste koffie maak je als je pas op het laatste moment de bonen maalt. Wat mij in ieder geval opvalt is dat de ruimte netjes en overzichtelijk is ingedeeld, iemand heeft er over nagedacht voordat alles werd geïnstalleerd.

Aan het eind van de rondleiding komen we eindelijk in het hoekje van de hal uit waar de koffie geproefd kan worden. Maar dat gaat zo maar niet, eerst moeten de bonen op de foto worden gezet.

En daarna moeten de bonen gemalen worden en voor een kopje perfecte espresso heb je 7 gram koffie nodig. En omdat we met z'n tweeën zijn, wordt er exact 14,0 gram afgewogen.

De machine is bij Alfredo in goede handen en eindelijk kunnen we genieten van een koje koffie. We moeten twee soorten proeven en de tweede soort is het lekkerst met suiker. Alfredo doet ongeveer het hele zakje suiker in mijn kopje en dat vind ik wat te veel, dus nemen we nog een kopje, maar nu met wat minder suiker. En eerlijk is eerlijk, deze, inmiddels derde kop koffie, smaakt met wat suikerkorrels inderdaad heel erg lekker. Na zoveel koppen koffie blijven we de hele dag klaar wakker en hopelijk vallen we vanavond nog wel in slaap.

Een laatste blik op het pand van Inpunto en dan rijden we klaar wakker terug naar Triëst.