Friuli. Dag 10. Een kijkje in de keuken.

Iedereen weet natuurlijk dat Italië het land is van het mooie weer, lekker eten en lekker drinken. Een echt vakantieland dus. Als we hier zijn, krijgen we soms een mogelijkheid om een kijkje in de keuken van het lekkere eten en drinken te nemen. Al eerder hebben we deze vakantie een bezoekje gebracht aan een kaasmakerij in Ovaro en een hammetjesfabriek in Sauris en vandaag gaan wij langs bij twee wijnboeren en één grappa producent. We beginnen bij de grappa producent Domenis in Cividale. Ten minste het officiële adres is in Cividale, maar vanuit Cividale is het toch nog wel een paar kilometer rijden.

Cristina Domenis leidt ons rond en bij de belangrijkste plek van de destileerderij praat ze honderd uit over grappa en alles wat daar bij hoort. Wat mij opvalt is dat bijna elk onderdeeltje is verzegeld om te voorkomen dat er alcohol buiten de volumemeter van de overheid om wordt geproduceerd. Alles om maar geen accijnsen te verliezen. Omdat het nog wat vroeg is en de lichtste grappa toch al 40% alcohol bevat, proeven we niets, maar krijgen een flesje mee om thuis te proberen.

  

Na dit bezoek aan Domenis gaan we verder richting de wijboer Rodaro. Ook dit is vlakbij Cividale, namelijk Spessa di Cividale. Het kost wat moeite om de 'hacienda' te vinden, maar uiteindelijk lukt het ons. Toen we de eerste keer er voorbij reden hebben we zeker niet goed opgelet. Maar zo'n mobiele telefoon is dan toch best handig.

Omdat wij op vakantie zijn en dus geen haast hebben, nemen we plaats in de 4wheel drive van signor Gianni Rodaro en rijden we langs de verschillende wijngaarden op de behoorlijk steile hellingen in de buurt.

Bij één van de wijgaarden is er in een huis een klein, niet openbaar museumpje ingericht. De kamer met de oude apparatuur is mijn favoriet.

Alhoewel de kamer met al deze gevulde wijnvaten natuurlijk ook niet verkeerd is.

Gelukkig eindigen we hier wel met het proeven van een paar van de wijntjes en van de lekkerste nemen we een paar flesjes mee.

De dag is nog niet voorbij en we rijden door naar de wijnproducent Colutta. Ook die is niet zover weg en we zijn mooi op tijd voor onze afspraak.

Ook hier weer een kelder gevuld met grote houten vaten, vol met wijn die ligt te wachten om in een fles te worden gestopt.

Deze wijnboer probeert zo 'groen' mogelijk te werken. De flessen zijn ietsjes dunner, dat scheelt weer materiaal en transportkosten, kurken worden recycled en weer hergebruikt als kurk in de wijnfles.

Op dak van de fabriek zijn zonnecellen gemonteerd en daar zijn ze erg trots op. Op een bord kun je de stand van zaken zien. Ik lees onderstaand bord alsof de huidige productie 4,36 W(att) is. Ik vind dat niet zo heel veel en ik snap eigenlijk niet waarom ze zo trots zijn.

Ter controle neem ik bij vertrek nog een foto en dan wordt me het allemaal ietsjes, misschien hebben we vandaag toch teveel wijn geproeft, duidelijker.

De tijd tussen deze twee foto's is ongeveer 1,5 uur. Er is dan 6kWh geproduceerd, dat is een gemiddelde van 4kW per uur. Ik denk dat ze op het bord bij het bovenste getal een 'k' zijn vergeten. Maar zoveel maakt dat ook weer niet uit, de wijn is in ieder geval erg lekker.