Tortola

Tortola is één van de Britse Virgin Islands. Niet al te groot (20x5 km) maar er zijn wel behoorlijke hoogteverschillen en doordat er eigenlijk geen ruimte is voor al te veel haarspeldbochten, zijn de wegen er behoorlijk steil. Voor de busjes die de toeristen van de cruiseschepen vervoeren soms zelfs te stijl, want tijdens ons verblijf gaat één zo een bus over de kop en daarbij zijn een aantal doden en gewonden gevallen. En die busjes zien er inderdaad niet uit of ze heel veilig zijn. En deze rode op de foto valt nog al mee, de witte er voor is al een stuk minder aantrekkelijk om je in te laten vervoeren.

We zitten aan de west kant, vlakbij het beste strand (Smugglers Cove) van het eiland, dus we komen weinig aan de andere kant. Ondanks het compacte eiland en de best wel goede wegen, duurt een ritje naar de hoofdstad Road Town zeker een half uur. Dus alleen voor de boodschappen (bij RiteWay) komen we naar de hoofdstad en als we er toch zijn, nemen we natuurlijk ook een kijkje bij de jachthaven en de cruiseschepen.

 

Toen we Road Town binnen reden, zagen we een Italiaanse ijssalon en die willen we toch even uitproberen. Dat wordt een aangename verrassing. La Dolce Vita is echt de beste ijssalon in het hele caribische gebied! In deze ijssalon ontmoeten we ook Livio, de eigenaar van een Italiaans restaurant op St.John en een pizzeria op St.Thomas. En dat laatste is heel interessant, want volgende week zijn we een paar dagen op St.Thomas. Dus één lunchmoment ligt al vast.
De terugrit naar ons appartmentje is nog een hele spannende geworden. Er wordt namelijk aan de weg gewerkt en er is een omleiding. De omleiding is goed aangegeven, maar daar twijfelden we soms wel even aan, maar het echte spannende is dat de omleiding nogal smal en stijl is. De snelheid ligt dus laag en het lijkt wel steeds drukker te worden. Het is donker en omdat de meeste koplampen niet echt lekker zijn afgesteld, valt het niet mee om nog te zien waar de berm eindigt. Op een bepaald moment lijkt er een soort deadlock te onstaan. Niemand kan meer voor- of achteruit. Maar uiteindelijk komt het goed en kunnen we verder rijden. Later bekijk ik nog eens de kaart en oen bleek dat de omleiding wel korter was dan de normale weg, die om de heuvel heen gaat.
Aan onze kant van het eiland is ook nog voldoende te doen. Aan de andere kant van de heuvel ligt Frenchmans Cay en via een avontuurlijke onverharde weg zijn we net op tijd om te lunchen bij Pusser's en de vele bootjes in de haven en op de rede te bekijken.

Het strandje dat bijna op loopafstand van ons onderkomen ligt is Smugglers Cove of als je liever de naam van het water gebruikt: Lower Belmond Bay. Naar onze mening het beste strand van het eiland. Te ver van de cruise-terminal vandaan voor een dagtochtje (andere stranden zijn veel beter bereikbaar). Daardoor ook niet interessant om er een restaurant o.i.d. te beginnen. Er is alleen iemand die een soort van verkooppunt voor drank en hapjes heeft gemaakt. Kortom: heerlijk rustig. Zeker als we aankomen is het nog zo goed als verlaten. De pelikanen en een enkele andere vroege vogel zijn de enige tekenen van leven. Als het wat later drukker wordt, verdwijnen de pelikanen uit beeld, om aan het eind van de dag weer te terug te keren. Het water is mooi en niet te wild om lekker te zwemmen en te dobberen en er zijn voldoende bomen die ons de broodnodige schaduw leveren.
Maar een paar plaatjes zegt toch meer dan al deze woorden?

 

Het weer is prima. Niet te heet, meestal zo een 28 graden en een fris windje. Alleen had het iets minder vaak mogen regenen. Al levert dat ook we weer leuke plaatjes op:



Droog




Regenbuitje

We gaan dus nog naar St.Thomas, als het goed is, is er bij West Point een ferry die regelmatig naar St.Thomas vaart. De meeste locals die we spreken zijn er niet erg enthousiast over, maar we gaan het toch proberen. En zo rijden op voorlopig de laatste ochtend op Tortola naar de ferry haven. Koffers uit de auto bij de pier, auto ergens parkeren, sleutels onder de mat (het verhuurbedrijf komt de auto wel weer eens ophalen) en wachten op de boot.
De boot komt aan, we gaan aan boord en precies op tijd vertrekken we. Daar kan Liat nog iets van leren. Op deze boot kun je alleen maar binnen zitten en de airco doe erg zijn best.
Gelukkig, nog maar een half uurtje en dan komen we aan in Charlotte Amalie, de hoofdstad van St.Thomas.