Sunday, March 20, 2011

Koreaans restaurant Hwa Won.

In een hoekje van Buitenveldert, dat stuk grond tussen Amstelveen en Amsterdam en in het verlengde van de Buitenveldertsebaan van Schiphol, waar we dus eigenlijk alleen maar doorheen rijden en nooit stoppen, liggen een aantal interessante restaurants. Eén ervan is het Koreaans restaurant Hwa Won.
Het  restaurant doet wat killetjes aan, een grote open ruimte met veel licht en lichte kleuren. Het personeel is vriendelijk en spreekt Engels of Nederlands. Waarschijnlijk spreken ze ook nog wel Koreaans, maar dat hebben we niet uitgeprobeerd. Het Koreaanse bier smaakt in ieder geval lekker.
Er is nog geen eigen webzijde en omdat het, voor mij, allemaal onbekende gerechten waren, valt het niet mee om daar nog een verhaaltje van te maken. Maar ik ga het toch proberen.
Als voorafje nemen we de o.a. de dumplings. Van die deeghapjes gevuld met allelei lekkere dingen. De stokjes die je hier als bestek krijgt (naast een lepel voor de soep) zijn van aluminium en die zijn wel erg glad. Die zijn alleen geschikt voor de vergevorderden op het gebied van eten met stokjes, maar gelukkig zijn er ook houten en daarmee gaat het eten toch een stuk makkelijker. Mocht dat ook nog niet lukken, op aanvraag krijg je 'normaal' bestek. Als we de dumplings dan eindelijk toch in onze mond weten te krijgen, blijken deze erg lekker te smaken.
Op naar het hoofdgerecht. Omdat we nog nooit eerder Koreaans hebben gegeten, hebben we, een beetje op goed geluk, maar wat verschillende gerechten besteld. De serveerster komt langs om te vragen of we wel zeker weten dat we dit willen eten? Wij reageren wat verbaasd, maar dat legt ze uit dat we twee gerechten hebben besteld die de Nederlanders niet altijd even lekker vinden. Bovendien hebben we dan ook nog de scherpe variant besteld. Helaas is het niet mogelijk om iets te proeven, dus we besluiten toch onze keuze iets aan te passen en we wachten in spanning af wat er dan, voor de Nederlanders, zo vies aan is. Eén van de gerechten is een soort nasi, opgediend in een gietijzeren pannetje, waarin het bakproces nog vrolijk doorgaat, hetgeen op het laatst een paar heerlijke krokante rijstkorstjes oplevert. Daarnaast hebben we nog twee verschillende vleesgerechten met een heleboel grote slabladeren. Het is de bedoeling om een slablad in je hand te nemen en op de sla dan wat van de verschillende vleesprutjes te doen. Dichtvouwen en smikkelen maar. Het is in ieder geval weer eens iets anders, maar het smaakt wel erg lekker. Nu we al onze gerechten hebben geproefd, vragen we ons af waarom deze gerechten niet altijd door de Nederlanders worden gewaardeerd. We hebben eigenlijk geen idee, bij ons gaan de schalen en pannetjes bijna schoongelikt terug naar de keuken.
Uiteindelijk heb ik er toch nog een heel verhaal van kunnen maken, alleen kan ik me nu totaal niet meer herinneren wat we als toetje hebben gegeten. Misschien weet één van de tafelgenoten het nog, die kan dat dan wel bij de reacties kwijt.
Mijn eerste kennismaking met de Koreaanse keuken is mij uitstekend bevallen en misschien kom ik nog wel eens terug bij Hwa Won. Over de prijs kan ik eigenlijk niets zeggen, ik mocht vanavond niet betalen en ik heb niet eens de rekening gezien.

2 comments:

Theo said...

Dat klinkt weer lekker. Ik denk dat dei Nederlanders die het niet lekker vonden op zoek waren naar Babi Pangang ofzo...

Eric said...

drie van ons hebben ijs genoemen als toetje en een, maar wie weet ik niet meer, een espresso.