En zo loopt deze vakantie ook alweer op zijn eind. We zitten nog steeds in Grado en de kortste weg naar huis is toch zo een 1350 km en dus doen we een kleine omweg via Piemonte. We hebben nu 1850 km voor de boeg. Dat lukt natuurlijk niet in één dag, we zijn tenslotte nog op vakantie en ook moeten we her en der een bezoekje brengen. Ik begin dan maar met een laatste blik op Grado:
Onze eerste afspraak is lunch met Gianni en we hebben afgesproken bij restaurant Locanda Castagna in Arzignano.
Het is een maandag en veel restaurants zijn gesloten en dus zit dit restaurant aardig vol. Met een zeer gemêleerd gezelschap. Een familie die een verjaardag van oma viert, verschillende vertegenwoordigers die alleen aan een tafeltje zitten, een groep mannen die, zo te zien, net flink aan het graven zijn geweest. De menukaart wordt voorgelezen en dat is de eerste keer deze vakantie en gelukkig dreunt de ober de kaart voor mij nogmaals op. Het eten is overigens meer dan goed en met een volle maag gaan we weer verder.
Omdat er morgen nog wat kleren gekocht moeten worden bij Intrend in Boretto hebben we een overnachting bij een B&B in Brescello geregeld. De B&B heet 'Stazione Don Camillo' en misschien had de naam ons al moeen waarschuwen. Het is weliswaar een leuke B&B, maar het kijkt wel uit op het centraal station van Brescello. Gelukkig blijkt het wel een stil stationnetje te zijn.
Het is nog steeds maandag, dus een restaurant vinden dat open is deze avond valt niet mee. Waar zouden we zijn zonder google? Niet bij Il Berso in Sorbolo want dat zouden we nooit gevonden hebben. Tafeltjes onder een afdakje grenzend aan de tuin. Er zijn slechtere plekken te bedenken voor een hapje eten.
Wederom lekker eten alleen zit er een ontzettend irritante man een tafeltje verder. Ik versta gelukkig weinig van wat hij zegt, maar de manier waarop hij praat blijkbaar taalonafhankelijk. Het eten is trouwens best lekker, of had ik dat al gezegd?
De volgende dag dus eerst shoppen. We zijn hier al eerder geweest en na de eerste keer, een paar jaar geleden hebben we echt moeten zoeken naar een restaurantje. Maar nu weten we dus waar we moeten zijn. Bij Mori en Ballabeni dus.
En rijden we, wederom met een gevulde maag verder richting La Morra. Eerst nog een kleine 100 km over de A1. De A1 is de snelweg tussen Milaan en San Marino en heeft in die 350 km geen enkele bocht of iets anders interessants. Gelukkig mogen we bij Piacenza linksaf en dan zie je al snel de bergen in de verte weer opdoemen.
Een kleine tegenslag nog in de buurt van Alba. Een steen probeert zich door onze voorruit heen te boren, dat lukt gelukkig niet, maar er zit nu wel een mooie barst in de voorruit.
In La Morra overnachten we natuurlijk in onze vaste B&B. En dat doen we niet alleen voor het ontbijt
Lunchen doen we bij de familie Marrone en kopen er ook een paar flessen wijn.
en eten we pizza bij Per Bacco.
En daarna gaan we weer op huis aan.
Gezien het aantal flessen wijn in de auto laten we Zwitserland maar rechts liggen en gaan via Frankrijk. De Frejustunnel kost een paar euri, maar daardoor is het tussen Turijn en Lyon helemaal niet zo druk op de weg. En vergeleken met Duitsland (24), Italie (31) valt het aantal baustelle wel weer mee, namelijk slechts 6!.
De laatste overnachting van deze vakantie doen we in Nancy bij een Ibis hotel. Zo op het oog te weinig personeel en dan blijkt de koffiemachine bij het ontbijt ook nog zo ingewikkeld te zijn dat er eigenlijk iemand permanent naast moet staat om er een drinkbare cappuccino uit te persen. Dat helpt natuurlijk ook niet.
En inmiddels ook een traditie, de laatste lunch van de vakantie bij The Lake View in Mechelen. En de naam klopt wel.
Ik eindig met de grappigste foto van de vakantie. Gewoon op een parkeerplaats in het middeleeuwse Strassoldo.
No comments:
Post a Comment