Zo dus de vakantie is weer teneinde gekomen. Nu alleen nog even wat wijn kopen in La Morra en dat ligt heel toevallig op de route. Een outlet in Boretto ligt ook op de route en daar zijn we dan ook nog precies tijdens lunchtijd, kunnen we het restaurantje dat we nog kennen van vorig jaar ook nog even met een bezoekje vereren. De eigenaresse van het restaurant blijkt ons ook nog te herkennen. Is dat een goed teken?
In La Morra slaan we bij de familie Marrone voldoende wijn in om de auto te en onze wijnvoorraad aan te vullen.
En als we hier toch zijn, kunnen we mooi weer even genieten van het ontbijt bij Margherita.
Het zwembad is nu ook af en er is wat meer ruimte om de auto te parkeren. Helaas is de temperatuur nog wat te laag om van het zwembad te genieten, de schoonmaakrobot lijkt geen last te hebben van het koude water.
En zo is het toch de tijd aangebroken om nu echt richting Amsterdam te gaan sturen. De start in La Morra valt nog een beetje tegen, eerst hebben we een meningsverschil met onze navigator en daarna zitten we achter een wielerpeleton, dat elke keer precies dezelfde kant op gaat als wij. Maar uiteindelijk zijn we van de wielrenners verlost en kunnen we eindelijk wat snelheid maken.
Dit keer doen we de route via Frankrijk en dat betekent de Frejus tunnel.
Deze Frejus is niet echt goedkoop, €44,20 voor een schamele 13 km. Deze kosten en natuurlijk ook nog alle tolgelden, maken deze weg niet de goedkoopste, maar zeker op deze zondag, tot wel één van de rustigste. En dat is ook wel wat waard. Al met al schiet het lekker op en onze geplande stop in Frouard bereiken we aan het eind van de middag. Aangezien Amsterdam nog maar 5 uurtjes verder is, twijfelen we zelfs even of we deze stop niet gewoon moeten overslaan. Maar het gezonde verstand wint, en zo zitten we al snel te smikkelen in de Buffalo Grill.
Na een redelijke nacht en een verrassend goed ontbijt (zeker gezien de prijs van €5,- per persoon), rijden we weer verder richting Amsterdam. Nog even tanken in Luxemburg (waar de bemande kassa's nu ook verleden tijd zijn) en na een lunch in de buurt van Antwerpen, zijn we mooi op tijd in Amsterdam. Nog voldoende tijd om de wijn in onze wijnkelder op te slaan en alle koffers weer naar boven te sjouwen.
Rest mij nog de traditionele culinaire terugblik op de vakantie aan te kondigen.
Sunday, July 26, 2015
Thursday, July 23, 2015
Fano
We hebben als volgende doel Fano. Een niet al te groot stadje aan de zee een stukje verder naar het zuiden. Een kleine 20 kilometer ten zuiden van Pesaro, 50 kilometer van San Marino en ongeveer op dezelfde breedtegraad als Firenze.
We hoeven alleen nog even Ferrara uit zien te komen. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het is vrijdag en dus marktdag en de binnenstad is verboden voor auto's. Zelf uitgebreid smoezen met mevrouw agent biedt geen soelaas. Maar taxi's mogen wel door de stad crossen. Dus nemen we een taxi om ons, samen met de koffers, naar onze geparkeerde auto te brengen. Taxi kan gewoon het parkeerterrein op (en weer af), want kaartje is 10 minuten geldig. En zo stappen we naast onze auto uit de taxi. Best handig eigenlijk en een idee voor een volgende vakantie.
Fano is een piepklein dorpje aan de Adriatische zee en heeft een enorm strand en leuke haven vol met luxe jachten, maar ook met vissersboten. De vissersboten grazen de zeebodem af met stalen kooien, op zoek naar vongole (venusschelpen). Gelukkig waren er wat visserslui die uitlegden dat de boten dan achteruit varen, anders hadden we het systeem niet direct begrepen.
We logeren in een palazzo. Een enorm huis, waarin wij een appartement huren. Het appartement is supermodern ingericht. Veel ledverlichting, moderne cv-installatie, prima wifi (de modem staat gewoon in de huiskamer op tafel), moderne badkamer. Niet alleen binnen is alles modern, het gazon wordt gemaaid door een echte robotgrasmaaier. Het enige minpuntje is eigenlijk dat we de cv ook echt hebben moeten gebruiken.
En dat zijn niet nog niet eens alle pluspunten. Als we de voordeur uitgaan is er een pizzeria op 50 meter en op 50 meter van de achterdeur is er een koffieshop (of is koffiebar een betere benaming?) en die is ook op zondag open. En daarnaast ook nog een overdekte prive parkeerplaats en een echte waakkat.
Maar dat is allemaal al weer best veel tekst, dus tijd voor wat foto's.
De vissersboten
met de werktuigen om de vongole te 'vangen'.
Het toegangshek naar ons palazzo (van binnenkant)
Deur naar hal
De overdekte parkeerplaats
en de waakkat
Voldoende ruimte op het strand
En nog voldoende mooie dingen om te zien
De rivier richting zee
We hoeven alleen nog even Ferrara uit zien te komen. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het is vrijdag en dus marktdag en de binnenstad is verboden voor auto's. Zelf uitgebreid smoezen met mevrouw agent biedt geen soelaas. Maar taxi's mogen wel door de stad crossen. Dus nemen we een taxi om ons, samen met de koffers, naar onze geparkeerde auto te brengen. Taxi kan gewoon het parkeerterrein op (en weer af), want kaartje is 10 minuten geldig. En zo stappen we naast onze auto uit de taxi. Best handig eigenlijk en een idee voor een volgende vakantie.
Fano is een piepklein dorpje aan de Adriatische zee en heeft een enorm strand en leuke haven vol met luxe jachten, maar ook met vissersboten. De vissersboten grazen de zeebodem af met stalen kooien, op zoek naar vongole (venusschelpen). Gelukkig waren er wat visserslui die uitlegden dat de boten dan achteruit varen, anders hadden we het systeem niet direct begrepen.
We logeren in een palazzo. Een enorm huis, waarin wij een appartement huren. Het appartement is supermodern ingericht. Veel ledverlichting, moderne cv-installatie, prima wifi (de modem staat gewoon in de huiskamer op tafel), moderne badkamer. Niet alleen binnen is alles modern, het gazon wordt gemaaid door een echte robotgrasmaaier. Het enige minpuntje is eigenlijk dat we de cv ook echt hebben moeten gebruiken.
En dat zijn niet nog niet eens alle pluspunten. Als we de voordeur uitgaan is er een pizzeria op 50 meter en op 50 meter van de achterdeur is er een koffieshop (of is koffiebar een betere benaming?) en die is ook op zondag open. En daarnaast ook nog een overdekte prive parkeerplaats en een echte waakkat.
Maar dat is allemaal al weer best veel tekst, dus tijd voor wat foto's.
De vissersboten
met de werktuigen om de vongole te 'vangen'.
Het toegangshek naar ons palazzo (van binnenkant)
Deur naar hal
de voordeur
De overdekte parkeerplaats
en de waakkat
Voldoende ruimte op het strand
En nog voldoende mooie dingen om te zien
De rivier richting zee
Friday, July 10, 2015
Montagnana, Ferrara en Comacchio.
En met een volle tank benzine, zijn we er na een lekker ontbijtje helemaal klaar voor. Ferrara here we come! We hebben alle tijd, want we worden pas om 18.00 bij ons appartementje verwacht en het is maar een kleine drie uur rijden, dus we kunnen de toeristische route nemen. Dat had ik misschien beter ook maar kunnen vertellen aan onze navigatiesysteem, want uiteindelijk belanden we toch weer op de snelweg. Die is zo goed als leeg, dus dat schiet dan wel weer snel op.
En laat er vandaag nu net de dag van de prociutto worden gevierd. En zo schuiven we gezellig aan voor een hapje en een drankje.
Gelukkig niet alleen maar prosciutto, deze risotto was wel erg lekker.
Bij het plannen van deze vakantie hadden we gezien dat onze route redelijk dicht langs Montagnana zou gaan en daar wilden we wel even gaan kijken. Montagnana is een middeleeuws ommuurd stadje
in de provincie Padua.
En laat er vandaag nu net de dag van de prociutto worden gevierd. En zo schuiven we gezellig aan voor een hapje en een drankje.
Gelukkig niet alleen maar prosciutto, deze risotto was wel erg lekker.
En zo rijden we na een uitgebreide lunch verder richting Ferrara. Vorig jaar hadden we ook al gemerkt dat onze navigatie de beste weg een beetje vreemd kiest. Je moet dus een paar keer echt de borden negeren en precies de andere kant op gaan. En als je dat dan doet, kom je uiteindelijk precies daar waar je moet zijn.
Het is zondag en de binnenstad van Ferrara is afgesloten en laat nu ons appartementje ongeveer in het midden van het centrum liggen. Even smoezen met de agenten en we mogen door. Laverend tussen de wandelaars door, bereiken we ons huisje voor de komende week. Alle koffers nu wel mee naar binnen. Slechts twee trappen en voor een week heb je toch wat meer spullen nodig. Daarna gaan we op zoek naar een parkeerplekje voor onze auto. Dat is even zoeken en dan vinden we een enorme parkeerplaats voor 5 euri per dag en eigenlijk maar op 10 minuten lopen van het centrum en dus ons appartementje.
De volgende dag gaan we Ferrara eens wat beter bekijken. Wat valt op?
Een groot plein
Mooie en bijzondere gebouwen
vrolijk aangeklede winkelstraten
Een kasteel met een echte slotgracht dat de moeite waard was om te verdedigen en dat levert nu nog mooie plaatjes op
en veel fietsers. Dat laatste is eigenlijk best wel bijzonder, want de kwaliteit van de wegen is niet zo heel goed
Kortom een stad om ooit eens met een bezoekje te vereren en wij hebben dat nu gedaan, dus maken we nog een uitstapje naar Comacchio. Comacchio lijkt op een soort imitatie van Venetie en ziet eruit alsof dit stadje net gebouwd is, maar dat is schijn. Door de grachtjes zijn er verschillende bruggen in dit dorpje en de bekendste is Treponti. En natuurlijk hebben we daar een foto van gemaakt. En om in de juiste sfeer te blijven: drie foto's.
En net als in Venetië kun je hier ook foto's blijven maken
Op de terugweg naar Ferrara komen we langs de Abbazia di Pomposa. Leuk genoeg om even een stop te maken.
En misschien nog eens terugkomen als het donker is, want deze staan er niet voor niets.
En zo komt ons weekje in Ferrara ten einde en gaan we morgen nog verder Italië in.
Subscribe to:
Posts (Atom)