Na al dit eten moeten we toch op tijd op om het vliegtuig te halen. Bij een huurauto is het altijd wat gepuzzel wanneer je moet tanken. Je wilt ook niet dat bij de laatste tankbeurt de tank nog bijna vol is en de benzinemeter in de auto is ook niet altijd even duidelijk. De benzinemeter in deze Panda gaf nog 4 blokjes aan, maar na de eerste kilometer op weg naar het vliegveld was er al één verdwenen. En dan wordt het toch nog spannend, zeker als er op de snelweg naar Palermo geen autostop is. Maar goed, net bij de afslag naar de benzinepomp begon de boordcomputer echt te piepen (nadat al 20 kilometer een irritant lampje aan het branden was) en toen zagen we de pomp al. Dus op de laatste dampen de pomp gehaald. Volgende keer toch maar wat eerder een tankstop maken.
Het inleveren van de auto verliep vlotjes, mede dankzij de extra betaling een week geleden (zie blog). Wel was het moeilijk om een parkeerplekje te vinden. Om 9 uur 's morgens stond bijna alles al vol en uiteindelijk hebben we auto maar gewoon ergens geparkeerd, net voldoende aan de kant zodat er nog auto's langs konden.
Dus op naar de incheckbalie. We stonden eerst nog even in de verkeerde rij, maar uiteindelijk stonden we in de goede rij. Echt snel ging het niet, maar de rij bij Easyjet was zeker 10x zo lang en blijkbaar was niet iedereen helemaal tevreden met de service. De handbagage mocht gratis mee in het ruim en zo hadden we onze handen vrij om de winkeltjes te bewonderen. Wel jammer was dat de airco niet aanstond en dat er ook geen plekje te vinden was waar het nog een beetje aangenaam was. Wel was de cappucino heel wat beter te drinken dan die op Schiphol. Pas in de slurf naar het toestel konden we een beetje afkoelen, want daar stond de airco wel aan.
We hebben dit keer onze boarding passen als pdf-jes gedownload op onze foon en dat heeft wat nadelen. De bagagetags zijn op mijn paspoorthoesje geplakt en die lijm plakt zo goed, dat ze er niet meer onbeschadigd af gaan. Zelf vind ik zo een klein stukje papier toch veel makkerlijker dan een foon, maar de leukste komt nog. Je kunt de boardingpas twee keer gebruiken! We bleken allebei dezelfde pdf te tonen bij de controles. Bij mij piepte het systeem wel, maar na controle van het systeem mocht ik toch instappen. Dat betekende natuurlijk ook dat de andere boardingpas niet gebruikt was en er bleek in de vertrekhal al een oproep geplaatst te zijn voor deze persoon, inclusief de dreiging: 'En anders wordt uw koffer weer uit het toestel gehaald'. Gelukkig hebben we het recht kunnen zetten en ook het risico van de 'no-show' bepaling was verdwenen. Wel lekker veilig gevoel overigens en ik heb de controle of de naam op de boardingpas overeenkomt met naam in paspoort altijd wat oppervlakkig gevonden.
Op Rome werden we natuurlijk weer met de bus van het vliegtuig naar de vertrekhal gebracht en dit keer geen tijd voor lunch, maar natuurlijk wel tijd voor een ijsje.
Ik zat dit keer weer eens aan het raampje en toen ook maar wat foto's gemaakt, maar dat blijft lastig.
