Sunday, September 29, 2019

Sicilië. Trapani, Marsala....

We zijn dus in het westen van Sicilië met als de meest bekende plaatsen Marsala en Trapani. We zitten in La Portazza en dat is ongeveer vijf km vanaf het centrum van Marsala, dus daar zullen we de meeste keren wel terecht komen om een restaurantje te bezoeken. We zitten op ongeveer 500 m van de zee en nog leuker op minder dan 200 m van de spoorlijn. Gelukkig is het geen drukke spoorlijn, maar ik ben de eerste nacht wel twee keer wakker geworden van een voorbijrazende trein. We moeten de spoorlijn dus ook elke dag wel een paar keer passeren en de spoorbomen gaan hier ongeveer vijf minuten voordat de trein er is al dicht. En we hebben een paar keer het geluk gehad dat we ook vooraan in de rij stonden. En als je dan ziet waar je al die tijd voor staat te wachten, valt dat toch een beetje tegen.


Voor lunch en avondeten gaan we dus meestal naar Marsala toe. Er is een mooie parkeerplaats net buiten het centrum en op deze middag plek zat. Het is wel betaald parkeren, maar nergens is er een meter te ontdekken, maar gelukkig loopt er iemand waar je aan kunt betalen. 5 euro kost het 'slechts' en dat voor een uurtje. Maar achteraf bleken we eigenlijk al voor de hele week betaald te hebben, dat valt dan weer mee.
Bij Marsala denken velen direct aan de Marsala wijn en als je hier een keer bent geweest, blijven de zoutpannen ook altijd in je herinnering. We beginnen vandaag met een bezoekje aan de zoutpannen, inclusief een boottochtje naar het eilandje Mozia.
De zoutpannen leveren altijd wel weer leuke foto's op. De vorige keer dat we hier waren was in de vorige eeuw en toen maakten we nog foto's met rolfilmpjes. Digitale foto's is toch makkelijker.



























Vlak voor de kust ligt het eiland Mozia en je kunt er met een bootje naar toe varen. Voor de gehele historie van dit eiland verwijs ik graag naar de wikipedia of naar de eerste twee foto's hieronder.



En een foto maken van zo een bewegend schip valt niet mee.


En het eiland is een bezoekje zeker waard.


























Tip: ga vroeg (ruim voor de lunch) of na de lunch, want op eiland zelf is alleen maar een barretje.

Zoals gezegd Marsala is natuurlijk ook bekend van de wijn en bij het wijnbedrijf Florio  is een rondleiding door het bedrijf met de gesproken historie van het bedrijf in 1,5 uur mogelijk in het Engels of Italiaans. Na 1,5 uur staan eindigt de tour met een proeverijtje (nog steeds staand) van een viertal wijnen met een viertal hapjes. Als je de wijn lekker vindt, is dit een leuke afsluiting, maar ik vind de Marsala wijn echt niet te hachelen, dus dan is dat beetje een anticlimax. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.





















Als je toch in die hoek van de stad bent, kun je ook nog een bezoekje aan de haven brengen. Zo aan het eind van de dag komen de vissersboten binnen en de vangst wordt onder toezicht van wat lokale bewoners en een enkele toerist gelost. Wij zien hoe de zwaardvissen één voor één uit het ruim naar boven getakeld worden en worden gewogen op een weegschaal. Het gewicht wordt op de onderkant van het zwaard geschreven en daarna verdwijnt de vis in het busje.


















De volgende dag rijden naar het noorden en brengen een bezoekje aan Trapani. Langs de lange brede weg aan de zuidkant van de stad is voldoende parkeerruimte, wel in de volle zon en betaald, maar je staat dan wel op een steenworp afstand van het historische centrum. En net als Marsala is Trapani zeker een bezoekje waard.























































































En om de afwisseling erin te houden, gaan we een dag later juist naar het zuiden en wel naar Tre Fontane en Menfi. De reden is een familie bezoekje en anders zouden we deze twee plaatsen zeker links (of rechts) hebben laten liggen. Zeker Tre Fontane is zo een badplaats waar de strandtenten proberen met zeer luide muziek de badgasten naar zich toe te trekken. Je zult maar op de boulevard wonen, en inderdaad de familie woont op de boulevard. Maar de muziek is alleen maar in juli, augustus en september.

































En natuurlijk willen we ook nog wel een dagje naar het strand, het is wel even zoeken, maar op Lido Signorino vinden we een prima strandje. Twee stoelen en parasolletje aan de waterlijn. En natuurlijk pal naast een paar Nederlanders.




















En zo is ook deze week op Sicilië weer voorbij gevlogen. Morgen nog even terug reizen naar Amsterdam en dan kunnen we weer aan het werk.

Saturday, September 21, 2019

Weekje Sicilië. De (lange) heenreis.

Omdat we dit jaar nog niet op vakantie waren geweest en de volgende vakantie pas eind november is gepland, zijn we nog even een weekje op stap geweest. En de bestemming was dus Sicilië.
We kozen dit keer voor het westen van Sicilië en dan kun je vliegen op Palermo (vliegveld 'Falcone Borsellino') of Trapani (vliegveld 'Vincenzo Florio') en beiden zijn vanuit Amsterdam niet rechtstreeks te bereiken. Dus zat er niet anders op dan een tussenlanding op Rome (Milaan had natuurlijk ook gekund, maar we hebben een lichte voorkeur voor Rome) te maken. We hadden een tussenstop van 3,5 uur en dat zou zelfs in Italië toch wel voldoende moeten zijn om onze koffers ook te laten overstappen. Pas rond 9 uur 's avonds zouden we dan aankomen bij onze B&B en dat was dan net te laat voor het eten. Twee dagen voor vertrek kregen we bericht dat de vlucht van Roma naar Palermo, om onduidelijke redenen gecanceld was en dat we mee konden met de vlucht van 3 uur later. Dat betekende dus 6,5 uur wachten op Rome en pas na middernacht arriveren bij onze B&B.
Het voordeel van een stopover van 6,5 uur op Rome is natuurlijk wel dat je alle tijd hebt om iets te gaan eten. Dus eerst gegeten bij Antonello Colonna op de 1e verdieping.



En daarna lekker ijsje bij Venchi.



Goh, een beetje onscherpe foto, dat krijg je na 4 uur hangen. Op de terugweg maar proberen een betere foto te maken.

De vlucht naar Palermo had slechts een half uur vertraging (wel een toestel, geen bemanning) en het zou nog spannend worden of de autoverhuur nog wel open zou zijn. Maar we hadden geluk: de koffer kwam snel en de autoverhuur was nog open. Het duurde overigens wel een kwartier extra om de autoverhuurder te vinden, want het bordje met de naam (RhodiumCar) was volledig ondergesneeuwd (figuurlijk dan) door de borden van de grotere broertjes.
En zo sta je om 23.00 uur aan de balie en wil je zo snel mogelijk die sleutels hebben zodat je op zoek kunt gaan naar de B&B (nog ruim een uur rijden vanaf het vliegveld). En dan moet de baliemedewerker uit gaan leggen dat je toch echt een extra verzekering moet kopen, want anders gaan ze bij terugkomt de auto met een vergrootglas bekijken en het meest minimale, nagenoeg onzichtbare krasje is dan al voldoende om 2000 euri extra te moeten betalen. Die extra verzekering kostte slechts 180 euro (terwijl de hele huurprijs 150 euro was!). Na onze niet al te enthousiaste 'laat maar zitten' reactie konden we dezelfde verzekering ook voor 120 euro kopen en die hebben we toch maar gedaan. Het beste verkoopargument bleek overigens bij het inleveren: Er was geen inspectie (met dat vergrootglas) nodig en dat scheelde op de enigszins chaotische luchthaven van Palermo zo maar weer een kwartier.
En zo reden we dus om 23.20 richting Marsala waar ergens onze B&B zou zijn. We hadden van te voren contact gehad en ze zouden proberen wakker te blijven tot we er zouden zijn. Dat arriveren werd nog even spannend omdat ongeveer 10km voor de bestemming onze navigatie uitviel (het stekkertje van de oplader was niet helemaal goed), maar met een reserve navigatie, google maps (een dag eerder) en een paar bordjes vonden we om 00.30 onze accommodatie voor de komende week: La Portazza.
Snel douchen en naar bed en de volgende dag konden we onze B&B wat beter bekijken en dat viel zeker niet tegen.