Sunday, April 20, 2014

D'Antica

Jaren geleden was ik al eens bij D'Antica in de Reguliersdwarsstraat 80 geweest, dus het was tijd voor een nieuw bezoekje. Op Iens zijn de cijfers over het algemeen ruim voldoende, dus dat stemt ons hoopvol.
Bij binnenkomst valt op dat de ruimte niet heel erg modern is ingericht, dus dan hebben ze vast alle aandacht aan het eten geschonken. Gelukkig is de zaal ook niet zoveel mogelijk volgepropt met tafeltjes en zijn de tafeltjes zelf ook niet al te klein. Maar het meest bevallen toch wel de stoelen. Op deze stoelen kan ik wel een avondje zitten.
Het schaaltje met vers brood ontbreekt niet en het flesje olijfolie dat op tafel staat is ook erg lekker. Ik moet me echt inhouden om niet al het brood op te eten, anders zit ik al vol voordat het voorgerecht op tafel komt.

 
Daarna de antipasti. We vragen om de mix, zo kunnen we lekker proeven. En dus liggen op ons bordje de volgende heerlijke dingen. Een kommetje tonijntartaar, een gegrilde scamorza, een lasagna van aubergine met parmezaan, een carpaccio van rundvlees. wat gegrilde groeten en de klassieker vitello tonnato. Met nog een paar stukjes heerlijk brood erbij een geweldige start.

 
Daarna de primo en op één been kun je niet lopen, dus proeven we twee pasta. De eerste is een zwarte lintpasta met garnalen, vongole en mosselen. Ik ken eigenlijk alleen de Italiaanse naam van de vongole, maar mijn vraagbaak vertelt me dat deze in het Nederlands venusschelpen heten. Niet helemaal mijn smaak, maar ook deze bordjes gaan weer helemaal leeg terug naar de keuken. 

 
Het tweede pastagerecht is meer mijn ding. Bovendien wordt het gerecht aan tafel afgemaakt en dat levert leuke beelden op. Op een bijzettafeltje ligt een halve parmezaanse kaas waarop de brandende alcohol wordt uitgeschonken. Door de warmte smelt de kaas en
















wordt de vers gekookte pasta er doorheen geroerd.


 
Deze pasta komt dan in keurige hoopjes op onze borden terecht en de rest van de gesmolten parmezaan wordt er nog aan toegevoegd. Ik heb zelden zoveel parmezaanse kaas in één gerecht geproefd.
 
De kaas blijft dan eenzaam achter op zijn tafeltje in afwachting van de volgende bestelling.
 
 
Nadat we even de tijd hebben gehad om deze machtige tweede primo te verwerken is het tijd voor de vis. Omdat we natuurlijk al veel te veel hebben gegeten, kiezen we ervoor om samen één visje te verorberen. Gelukkig hoeven we niet zelf de vis te fileren, dat wordt voor ons gedaan. En ook nu weer kunnen we meekijken.
 
 
 













Totdat er een nette filet op onze borden ligt, inclusief wat spinazie.  
 
 
 

Als eerste toetje krijgen we een sgroppino. Dit is een sorbet van citroenijs met wodka en deze mix wordt pas aan tafel in de glazen geschonken. 
 

Dit is wel de zuurste sgroppino die ik ooit geproefd heb, ondanks het toefje zoet dat er nog extra aan werd toegevoegd.

 
 Maar na een maaltijd als vanavond smaakt deze wel erg lekker.
 
Daarna een do-it-yourself-tiramisu. Leuk idee, maar als je de lange vinger in de koffie doopt, levert dat eigenlijk alleen maar een vlek op het tafelkleed op. De mascarpone op de lange vinger smeren is veel lekkerder. En zo blijft het kommetje koffie verder onaangeroerd staan.
 
 
Alles bij elkaar was dit echt een geweldige avond met lekker eten en vriendelijk personeel die er alles aan doen om er een leuke avond van te maken.
En o ja, aan de overkant van de straat is een fietsenstalling. Best makkelijk, scheelt zoeken naar een plekje voor je stalen ros. Dat weten we dan voor de volgende keer.