Voor lunch en avondeten gaan we dus meestal naar Marsala toe. Er is een mooie parkeerplaats net buiten het centrum en op deze middag plek zat. Het is wel betaald parkeren, maar nergens is er een meter te ontdekken, maar gelukkig loopt er iemand waar je aan kunt betalen. 5 euro kost het 'slechts' en dat voor een uurtje. Maar achteraf bleken we eigenlijk al voor de hele week betaald te hebben, dat valt dan weer mee.
Bij Marsala denken velen direct aan de Marsala wijn en als je hier een keer bent geweest, blijven de zoutpannen ook altijd in je herinnering. We beginnen vandaag met een bezoekje aan de zoutpannen, inclusief een boottochtje naar het eilandje Mozia.
De zoutpannen leveren altijd wel weer leuke foto's op. De vorige keer dat we hier waren was in de vorige eeuw en toen maakten we nog foto's met rolfilmpjes. Digitale foto's is toch makkelijker.
Vlak voor de kust ligt het eiland Mozia en je kunt er met een bootje naar toe varen. Voor de gehele historie van dit eiland verwijs ik graag naar de wikipedia of naar de eerste twee foto's hieronder.
En een foto maken van zo een bewegend schip valt niet mee.
En het eiland is een bezoekje zeker waard.
Tip: ga vroeg (ruim voor de lunch) of na de lunch, want op eiland zelf is alleen maar een barretje.
Zoals gezegd Marsala is natuurlijk ook bekend van de wijn en bij het wijnbedrijf Florio is een rondleiding door het bedrijf met de gesproken historie van het bedrijf in 1,5 uur mogelijk in het Engels of Italiaans. Na 1,5 uur staan eindigt de tour met een proeverijtje (nog steeds staand) van een viertal wijnen met een viertal hapjes. Als je de wijn lekker vindt, is dit een leuke afsluiting, maar ik vind de Marsala wijn echt niet te hachelen, dus dan is dat beetje een anticlimax. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Als je toch in die hoek van de stad bent, kun je ook nog een bezoekje aan de haven brengen. Zo aan het eind van de dag komen de vissersboten binnen en de vangst wordt onder toezicht van wat lokale bewoners en een enkele toerist gelost. Wij zien hoe de zwaardvissen één voor één uit het ruim naar boven getakeld worden en worden gewogen op een weegschaal. Het gewicht wordt op de onderkant van het zwaard geschreven en daarna verdwijnt de vis in het busje.
De volgende dag rijden naar het noorden en brengen een bezoekje aan Trapani. Langs de lange brede weg aan de zuidkant van de stad is voldoende parkeerruimte, wel in de volle zon en betaald, maar je staat dan wel op een steenworp afstand van het historische centrum. En net als Marsala is Trapani zeker een bezoekje waard.
En om de afwisseling erin te houden, gaan we een dag later juist naar het zuiden en wel naar Tre Fontane en Menfi. De reden is een familie bezoekje en anders zouden we deze twee plaatsen zeker links (of rechts) hebben laten liggen. Zeker Tre Fontane is zo een badplaats waar de strandtenten proberen met zeer luide muziek de badgasten naar zich toe te trekken. Je zult maar op de boulevard wonen, en inderdaad de familie woont op de boulevard. Maar de muziek is alleen maar in juli, augustus en september.
En natuurlijk willen we ook nog wel een dagje naar het strand, het is wel even zoeken, maar op Lido Signorino vinden we een prima strandje. Twee stoelen en parasolletje aan de waterlijn. En natuurlijk pal naast een paar Nederlanders.
En zo is ook deze week op Sicilië weer voorbij gevlogen. Morgen nog even terug reizen naar Amsterdam en dan kunnen we weer aan het werk.
No comments:
Post a Comment