St.Thomas

Zo zijn we dus, na een redelijk rustig vaartochtje, aangekomen op St.Thomas. We komen aan in de hoofdstad Charlotte Amalie. Omdat dit Amerikaans grondgebied is, hebben we van te voren al een Esta (Electronic System for Travel Authorization) geregeld en dat maakt nu de binnenkomst wat makkelijker. Zonder Esta waren we waarschijnlijk niet eens door de ferry meegenomen. Dus na het registreren van alle vingerafdrukken en het maken van een portretfoto mogen we verder. Buiten de terminal staan de taxi's al te wachten en we nemen er een naar het autoverhuurbedrijf. Ze rijden hier ook aan de verkeerde kant van de weg en dit is het enige stukje Amerikaans grondgebied waar dat zo is. Bij het verhuurbedrijf blijkt dat we eigenlijk bij de verkeerde vestiging zijn, ze hadden ons verwacht bij het vliegveld. Maar er staan auto's genoeg en eentje mogen we voor een weekje gebruiken. De auto straalt ook al uit dat in Amerika alles groter is en na een weekje een mini Suzuki Jimny, nu een echte Jeep Wrangler.

Van te voren hadden we al gezien dat het op St. Thomas een komen en gaan is van cruiseschepen, tot wel zeven op één dag. In het lokale sufferdje kun je precies zien welke schepen op welke dag en in welke haven zullen zijn.

De lokale bevolking is natuurlijk blij met al die schepen, maar vindt dat er zo vlak voor het hoogseizoen nog veel te weinig mensen aan boord zijn. En een cruiseschip met vol pension wordt hier al helemaal niet gewaardeerd. De meeste liggen aan de kade en dat is wel zo makkelijk, maar sommige liggen ook op de rede en dan moet je met die kleine bootjes naar de wal.

 

St.Thomas richt zich dus echt op de passagiers van de cruiseschepen en dat betekent dat de hoofdstraat in Charlotte een aaneenschakeling is van juweliers en dat het gebied rond de kades rijkelijk voorzien is van nog meer juweliers en restaurants. In de winkelstraat blaast bij elke winkelvoordeur een ijzige koude wind naar buiten, want de airco staan hier vol aan. Van de restaurants is er een aantal dat 's avonds gesloten is, omdat de cruiseschepen dan alweer weg zijn. Gelukkig liggen er ook nog genoeg andere bootjes en die leveren blijkbaar nog voldoende klandizie op, dus valt er 's avonds ook nog wel wat te eten.

Gelukkig zijn er op St.Thomas ook wel een paar aardige strandjes. Bij sommige moet je toegang betalen, voordeel is dan weer wel dat het strand nog schoner is en dat er toiletten en douches zijn. En met 10 $ per dag valt dat ook wel weer mee. Op zondag komt de lokale bevolking ook naar de stranden om de vrije zondag te vieren en dat moet blijkbaar gebeuren onder het genot van zo hard mogelijke muziek. Maar gelukkig is dat alleen op zondag.
Op Tortola hadden we al snel ons favoriete strandje gevonden, hier springt er geen eentje echt bovenuit. Ik zou nu echt niet weten welke van de volgende mijn favoriet is:
Hullbay misschien. Beetje druk en leuke bootjes. Wel veel rotsen in het water, maar die zie je op de fotoos niet heel goed.

Of toch Sapphire beach. Min of meer eigendom van een hotel en daardoor behoorlijk druk. Wel heerlijk water om in te zwemmen. En blijkbaar ook populair in de dierenwereld.

Lindquistbay was ook wel aangenaam zwemmen en voldoende schaduw.


 

 

 

Magensbay misschien? De populairste bij de passagiers van de cruiseschepen en dus wat minder populair bij ons. En op zondag staat de volkomen overbodige muziek er wel erg luid. De onderstroom in het water was ook wat vervelend, maar we zijn niet afgedreven.

 

 

Gezien het aantal fotoos denk ik toch dat Lindquistbay wint. Voor lezers die het zelf willen gaan controleren, dit strand ligt op het oostelijk deel van het eiland, tussen de stranden van Sapphirebeach en Cokibay in. De andere tip is dat Cokibay niet de moeite waard is.
Zo is onze vakantie alweer snel afgelopen. Morgen beginnen we aan de eerste etappe van de terugreis.