St.John

We zitten dus in de St.JohnsInn, op loop afstand van Cruz Bay en dat is wel zo makkelijk. Geen auto nodig om ergens iets te gaan eten, gewoon te voet. En dan kun je soms op de terugweg nog even genieten van een potje honkbal/softbal.

We kwamen net aan toen de warmingup begon en die duurde al best lang, daarna begon de wedstrijd en met 1 man op de honken sloeg de tweede slagman de bal het veld in. Maar de eerste honkman reageerde snel en de slagman was uit. Tenminste daar leek het op, maar daar waren de spelers het niet mee eens en dat was meteen weer het einde van de wedstrijd.
Het weer valt niet tegen hier, zo een 28-30 graden overdag en als het regent, meestal 's nachts. En de eerste nacht valt er heel veel water en het blijkt zelfs in de kamer te lekken. De druppels blijken net op ons voeteneind van het bed terecht te komen, maar sommige druppels worden door de plafondventilator de kamer in geslingerd en dan word je daar toch wakker van. Maar gelukkig lukt het de klusjesman de lekkage op te sporen EN te dichten.
Dit is dus een Amerikaans eiland en dat zie je eigenlijk het best aan het type auto dat hier verhuurd wordt. Het aantal jeeps is enorm en omdat het nog laagseizoen is, staan de meeste daarvan nog stil. Ook wij rijden in een jeep rond. Een mooie blauwe.

De wegen zijn hier soms aardig stijl en in één van de stijlste haarspeldbochten is de 4wd even echt nodig, omdat de voorwielen niet voldoende grip hebben. Altijd leuk om middenin een haarspeldbocht tot stilstand te komen, maar het is gelukkig niet erg druk op de weg.
En wat is er verder nog te doen op dit eiland? Eigenlijk helemaal niet zoveel, behalve dan zandkorrels op het strand tellen, en stranden zijn er voldoende. Een impressie:

Francis Bay

Cinnamon Bay

Trunk Bay

Hawksnest Beach

En als je voldoende zand en water hebt gezien, kun je altijd nog aan de baai in Cruz Bay van de verschillende bootjes genieten.

Gelukkig mogen we morgen naar ons volgende eiland.

Vakantie: USVI

Zeg nu zelf, onze vorige vakantie is alweer zo lang geleden, dat ik niet eens meer weet wanneer dat was, dus de hoogste tijd om weer eens te gaan.
We beginnen dit keer op St.John, één van de USVI. En USVI staat voor United States Virgin Islands en die liggen ergens in het Caribisch gebied. En het is nog een hele tour om daar te komen. De eerste vlucht is de rechtstreekse KLM-vlucht van Amsterdam naar het Princess Juliana International Airport op Sint Maarten. We lijken bijna op tijd te vertrekken, maar dan moeten er echt twee koffers uit het vliegtuig worden verwijderd, omdat de bij de koffers horende passagiers niet zijn op komen dagen. Dus wel koffers inchecken, maar dan toch niet meegaan, ik begrijp dat nog steeds niet.
De vlucht gaat vlotjes en er zitten bakjes bij het eten die echt eetbaar zijn en dan bedoel ik de inhoud en niet de bakjes zelf! Aangekomen op PJIA hoeven we niet te wachten op onze aansluitende vlucht naar St.Thomas, omdat die pas morgen gaat. Gezien onze ervaringen van de laatste jaren is het veel prettiger om een nachtje op St.Maarten te blijven dan direct door te vliegen, zeker gezien de wereldberoemde punctualiteit van Liat.
Als we de koffers van de band hebben geplukt, kunnen we dus direct op zoek naar een taxi en al snel zin we onderweg naar het SimpsonBayResort. Het inchecken gaat daar op z'n liats, maar uiteindelijk zijn we in onze kamer voor deze ene nacht. Vlak naast het zwembad, maar de zon is al bijna onder.

De volgende ochtend dus weer op weg naar het vliegveld. Taxi's genoeg hier, dus al snel kunnen we op zoek naar de incheckbalie van Liat. We zoeken dus naar een lange rij om aan te sluiten, maar er is geen rij! Heel bijzonder, maar niet zo heel erg. Nu we toch voldoende tijd hebben, kunnen we even ontbijten bij Subway. En ging het inchecken nog vlotjes, het vervolg is wat minder. We zitten te wachten bij gate B1 en 5 minuten NA de officiële vertrektijd wordt omgeroepen dat er een gatewijziging is, we moeten naar C1 en dat is aan de andere kant van het vliegveld. En daar stappen we dan in de bus die ons naar het vliegtuig brengt. Al met al maar 30 minuten vertraging en dat is voor Liat eigenlijk te vroeg.
En zo vliegen we in een ATR-42 naar St.Thomas, één van de USVI. In zo een ATR-42 kunnen nog geen 50 passagiers en dat is maar goed ook. Bij de Amerikaanse douane op St.Thomas is de computerapparatuur wat verouderd en het duurt bijna een uur om van 25 mensen de vingerafdrukken te nemen. De andere 25 passagiers zijn Amerikaans en mogen door zonder een scan van alle vingers.
Daarna op zoek naar een taxi om ons naar Red Hook te brengen. Ook die taxi is snel gevonden, maar die rijdt pas als alle stoelen bezet zijn en dat duurt nog een paar minuten. Omdat we vorig jaar wat langer op St.Thomas zijn geweest, herkennen we de route naar Red Hook. Daar moeten we nog even wachten totdat de boot naar Cruz Bay op St.John vertrekt. Het aangename tochtje duurt slechts 20 minuten en wederom  moeten we op zoek naar een taxi om ons naar St.JohnsInn te brengen. Voor 10$ zou dat moeten lukken, maar op de bestemming aangekomen, is de 10 een 13 geworden omdat we ook nog drie tassen/koffers bij ons hebben. Dat scheelt dan wel weer een fooi.
Dus de komende week zitten we in St.JohnsInn, we zijn net op tijd voor het happy hour. Gratis rumpunch met een vleugje alcohol.

Morgen maar eens kijken wat er allemaal op dit eiland te doen is.