Spanje 2

Omdat de temperatuur deze week in Spanje nog wat aan de hoge kant is, kiezen we voor de bezienswaardigheden die wat noordelijker liggen, dat scheelt toch weer een paar graden. En zo bezoeken we achtereenvolgend Segovia, El Escorial en Avila maar tussendoor ook nog een paar keer naar het warme Madrid.
Onze eerste uitstapje is naar Segovia en de volgende foto geeft eigenlijk wel aan waarom dat de moeite waard was.

Een Romeins aquaduct dat hier al een paar jaartjes staat en als je dichterbij komt, lijkt het net of het een los stapeltje stenen is. Verder is het een alleraardig stadje met natuurlijk een kathedraal en vandaag zelfs levende muziek.

Aan de andere kant van de stad is er ook nog een klein kasteeltje (Alcazar) en daar is de renovatie bijna klaar.

Gelukkig is daar ook een terrasje waar je iets kunt drinken,

Hoe imposant de kathedraal is, zie je eigenlijk het best van een afstandje (met dank aan onze chauffeur van vandaag).

De dag erna gaan we een kijkje nemen bij El Escorial. Filips II van Spanje heeft dit ooit laten bouwen en dat heeft een paar jaar geduurd (van 1563-1584). Het is dan ook wel een aardig optrekje geworden.

In de inpandige kathedraal mag je geen foto's nemen (heeft iemand enig idee waarom?), maar dat hoor je pas nadat je de eerste al hebt gemaakt.

Je kunt hier ook nog even je horloge gelijk zetten, wel even wachten op het juiste moment.

Na een dagje op het platteland, is het de volgende dag weer tijd voor een stad. Dit keer Avila.
De bezienswaardigheid van Avila is de stadsmuur, die grotendeels is gerestaureerd, klaar om beklommen te worden.

En dat hebben we toen maar gedaan.

En dat levert ook nog aardige vergezichten op.

En tussen de bedrijven door zijn we ook nog een paar keer naar Madrid geweest. Van een afstandje ziet de skyline van Madrid er herkenbaar uit. De Cuatro Torres Busines Area, oftewel de vier torens vallen behoorlijk op. In Madrid zijn er verder weinig gebouwen die echt de aandacht trekken, al valt het koninklijk paleis best wel op. Bij ons bezoek aan Plaza Mayor was het plein een beetje slecht zichtbaar door een vage sponsoractiviteit, dus dat kostte wat meer moeite om de juiste foto´s te maken.

En omdat het zo warm was, zijn we maar naar een park gegaan om een beetje af te koelen. Het El Buen Retiro park ligt in het centrum van Madrid en is zeker de moeite waard, net als het Palacio de Cristal.

En nu we toch in Madrid zijn, mogen we de tegenhanger van de romeinse Romulus en Remus niet missen.

Het plan was om ook nog de drie (Prado, Thyssen en Reina Sofia) bekendste musea van Madrid te bezoeken, maar zeker de rij voor het Prado was niet uitnodigend om er in te gaan staan en die bewaren we voor de volgende keer. Dus deze vakantie alleen het Thyssen.

Verder valt in Madrid op dat ondanks de enorme hoeveelheid auto´s het verkeer niet uitmondt in een enorme chaos en een continue getoeter van iedereen die vindt dat de ander het niet goed doet, maar een toonbeeld is van een georganiseerd in de file staan in een bijna serene rust. Soms is te voet echt sneller dan met de auto, maar iedereen lijkt zich erbij neer te leggen. En het aantal ondergrondse parkeergarages is voldoende om een plekje te vinden. Lekker in de schaduw parkeren en achteraf betalen. Wel zijn ze soms aan de smalle kant.
En zo zijn we alweer halverwege onze vakantie.

Spanje 1.

We waren alweer veel te lang niet op vakantie geweest en onze volgende vakantie is pas in december, dus begin september was nog het uitgelezen moment om er nog even op uit te trekken. Dit keer, voor de uitzondering op de regel, geen Italië, maar Spanje!
We hebben een logeeradres gevonden in de wereldstad Torrelodones en dat ligt ruim een half uurtje rijden (beetje afhankelijk van de verkeersdrukte) en zo een 30 km ten noord-westen van Madrid, aan de A6 richting La Coruna en dat ligt overigens nog ruim 500 km verder naar het noord-westen.
Aangekomen op het vliegveld van Madrid (Barajas of voluit Aeropuerto Adolfo Suárez Madrid-Barajas) is het even zoeken naar onze huurauto, want de Spanjaarden zijn niet heel goed in de bewegwijzering. Bovendien blijken we om een vage reden naar T4 te moeten (terwijl we op T2 zijn aangekomen) en dat is een paar kilometer verder. Gelukkig rijdt er een shuttlebus, maar die moet je dan wel zien te vinden (zie voorgaande opmerking over de bewegwijzering in Spanje).
Aangekomen bij Hertz krijgen we natuurlijk een grotere auto voor dezelfde prijs, maar als we een witte i.p.v. een zwarte auto willen, gaat dat extra geld kosten. De extra afkoop eigen risico laten we ook maar zitten, die hebben de afgelopen jaren al lang terugverdiend. We hebben dus een zwarte auto, een Opel Zafira. Eerst even alle schade weer melden bij de verhuurder, controleren hoe vol de tank zit en km-stand noteren (fotootje van dashbord is dan erg makkelijk).

Als we onze navigatie willen aansluiten om op weg te gaan naar Torrelodones blijkt dat wat lastig te gaan, want we zien nergens een aansluiting voor stekker of USB-poort om onze navigatie te voorzien van voldoende energie. Later blijkt er wel een stekker aan de achterkant van de midden-console te zitten, maar die zie je echt niet als je op de voorstoel zit. Het zeer spraakzame mannetje, maar niet heus, van Hertz gaat ook even op zoek en bedenkt dan dat er een ingebouwde navigatie in zit. Probleem opgelost. Niet helemaal, want dan is het toch even puzzelen om het juiste adres in te voeren. De stem is in het Engels en de uitspraak van de Spaanse steden en straatnamen vergt enige gewenning, eigenlijk langer dan onze vakantie. En de zin 'Follow the road until further instructed' is na 10 minuten al knap irritant aan het worden. Maar de navigatie doet het wel en na ruim 50 minuten hebben we ons logeeradres voor de komende tijd gevonden. En de toren van Torrelodones houdt ons in de gaten.