Sunday, February 23, 2014

St.Kitts en Nevis. Het eten.

Voor het culinaire ga je niet naar het Caribisch gebied, alhoewel je op sommige eilandjes heerlijk vers gegrilde vis kunt eten, maar op St.Kitts en Nevis hebben we in de restaurants nooit hele vissen op de borden zien liggen. De enige uitzondering is dan de kreeft, die we op verschillende menu's hebben zien staan en dus soms op tafel.



Verder is er in de buurt of soms zelfs op de stranden meestal wel een strandtent waar je kunt eten en drinken. Het eten is niet heel bijzonder, maar verder wel ok. Veel frietjes en hamburgers, maar ook visburgers en Mexicaanse gerechten.














Maar goed, met dit uitzicht wordt het eten toch iets minder belangrijk.



Voor de drank is zo een tent ook wel makkelijk. Je kunt er een emmer bier bestellen. Nee niet een emmer vol met bier, maar een emmer met ijs en daarin een aantal flesjes bier. Die kun je dan naast je in het zand zetten en wel een beetje doordrinken, anders is het ijs al gesmolten.
De Amerikanen vinden het overigens geweldig om in de zee te gaan staan met een flesje bier of ander alcoholisch drankje in de hand. Bijzonder en heel grappig om te zien. Wij namen gewoon af en toe één flesje en dan gewoon zittend aan een tafeltje.

Het avondeten op de eilanden is ook niet heel bijzonder. Op St.Kitts zijn er een aantal wat 'betere' restaurants, die het nivo van eetcafe net ontstijgen, maar over het algemeen zijn het eigenlijk dezelfde tenten op het strand waar we ook lunchen. Er zijn dan twee ingangen, de ene aan de strandkant en de andere aan de achterkant. We zoeken meestal iets te eten in de buurt van Frigate Bay, dat is lekker vlakbij en daar is ook de hoogste concentratie van eetgelegenheden. Nog dichter bij zit Marshalls, beetje ongezellig en prijs-kwaliteit verhouding is niet zo heel erg goed.
Je kunt natuurlijk ook gaan eten bij het Mariott, maar we proberen toch liever de restaurants waar wat meer lokale invloeden te vinden zijn. En dus hebben we ook nog gegeten bij Rock Lobster en Blue Indian.

Op Nevis is de keuze ongeveer hetzelfde. Op de eerste avond wilden we het dichtsbijzijnde restaurant (Ole House Cafe) uit proberen, maar die was dicht, dus toen moesten we verder zoeken. We zijn toen bij Cafe des Arts uitgekomen.
Een beetje een biertuin idee, her en der tafeltjes, een bar en een openlucht keuken en voornamelijk toeristen. Eigenaresse komt uit London. Mijn chili (with quite a bite) met frietjes smaakt helemaal niet verkeerd.





























Tweede avond een nieuwe poging bij Ole House en nu zijn ze wel open. Wel vragen ze wat we komen doen. Op ons antwoord 'eten' wordt wel apart gereageerd, maar uiteindelijk zitten we toch aan een lekker bordje met eten. Het gesprek met de ober mondde uiteindelijk uit in een discussie waarom niemand die ezels hier op het eiland opeet, terwijl de apen wel op het menu staan. Van beide soorten zijn er toch teveel.
Verder valt het op dat de lokale mensen voornamelijk naar de restaurants gaan om een biertje te drinken en ook wordt er nog wel eten op weg naar huis opgehaald. Maar echt druk was het dus nooit in de restaurants. Zo zitten we bij de Chinees Young's in een enorme zaal waar wel meer dan 100 mensen in kunnen, aan één van de drie bezette tafeltjes. Het eten leek wel heel erg op het eten zoals je dat ook in Nederland bij de Chinees vindt.

























Verder hebben we zelfs nog een keer pizza gegeten. De bodem was best goed, maar de hoeveelheid topping was toch echt een beetje te. En je kunt bij Mem's Pizza zelfs nog extra topping bestellen ook!


De lokale dish is hier Goat Water. Aan een Amerikaan die hier al jaren een huis heeft, hebben we overigens wel moeten vertellen wat het is.


Zelfs pasta hebben we voorbij zien komen, niet zelf gegeten, maar wel even een foto gemaakt.


Onze favoriet op Nevis was uiteindelijk Seafood Madness. Eenvoudige visgerechten, maar wel lekker.
Waar je hier bij het eten wel rekening mee moet houden is dat de prijs van de gerechten op de menukaart op de rekening nog worden verhoogd met 10% BTW, 2% toeristen belasting en nog 10% servicekosten. Dus er komt nog 22% bij! Die servicekosten wisselen overigens per restaurant en soms zelfs per kassiere in hetzelfde restaurant. Dus altijd even goed kijken of de service kosten er nu wel of niet bij zitten. In de meeste restaurants kun je die tip dan wel met de credit card betalen, maar ook weer niet bij alle. Zo blijft het altijd een beetje puzzelen en hoofdrekenen bij het betalen van de rekening.
En verder komt het vast wel goed hier op Nevis. Ze hebben hier een topkwaliteit brood in de supermarkt.



Proost!

Sunday, February 09, 2014

Nevis 2.

Ook op Nevis is niet zoveel te doen, daarin lijkt het veel op St.Kitts. Eigenlijk zijn de verschillen tussen St.Kitts en Nevis helemaal niet zo groot, dus beginnen we maar met de stranden.
Eigenlijk is de noord-west kant van het eiland één lang strand, van Pinney's Beach tot aan Oualie Beach. Aan de verschillende stukken strand zijn ook verschillende restaurants gekoppeld, zoals Sunshines en Lime. Als je gaat lunchen bij het bijbehorende restaurant, zijn de stoelen en parasol gratis, dus toch nog een verschil met St.Kitts. De voorzieningen op het strand wisselen ook wel wat, van helemaal niets op Pinney's Beach

 
 
tot aan een strandbar bij Oualie Beach.


Die strandbar stond er op een dag dat wij echt de enige bezoekers van het strand waren. De serveerster had de bar 's morgens ingericht en aan het eind van de dag weer opgeruimd en dat allemaal voor een omzet van 35 U$ (niet alleen drank hoor, we hebben ook nog iets gegeten). Toevallig gingen we tegelijk weg en hebben haar maar een lift richting Charlestown gegeven.
Natuurlijk (?) moeten we ook nog iets cultureels doen op deze vakantie. Met een paar uurtjes rondwandelen in de hoofdstad inclusief een bezoek aan het museum of Nevis History begint onze dag.



En dan hebben we nog tijd genoeg om de Botanische tuinen te bezoeken. Heel ver is het niet, niets is heel ver op Nevis en al snel parkeren we op de bijna lege parkeerplaats en gaan op zoek waar we de toegangskaartjes kunnen kopen. Ook die kaartjes zijn snel gekocht en we maken een wandeling door de tuin. Het ziet er best mooi en verzorgd uit, bij veel bomen en struiken staan bordjes met informatie over de planten. Zo leer je ook nog eens wat en je kunt lekker veel foto's nemen.



Verder is er in het midden van de tuin een aardig huisje gebouwd met op de begane grond de souvenierwinkel en op de eerste etage een Thais restaurant. Het restaurant is maar twee avonden per week open en dan nog alleen als er ook reserveringen zijn. Vandaag sluiten we ons bezoek aan de Botanische tuinen dus maar af met een lekker glaasje (een verse mangosmoothie):



Een paar keer per dag komen we bij Long Point een verkeerd geparkeerde vrachtauto tegen, niet heel erg, maar ik begrijp gewoon niet waarom ze dat ding op de weg parkeren en niet gewoon aan de andere kant van de weg, waar de berm breed genoeg is. Omdat ik er iets over wilde schrijven op deze blog, toch maar eens een foto gemaakt.














En wat zien we de volgende dag? De auto is verplaatst! Worden we soms in de gaten gehouden door Big Brother of de NSA?















Het eind van onze vakantie komt alweer in zicht, traditioneel is de blog over het eten hier op deze eilanden al in de maak.

Sunday, February 02, 2014

Wijnproeverij

Dachten we vandaag een rustige zondag te hebben, moesten we plotseling naar een wijnproeverij :-(.
De proeverij was georganiseerd door Brooklyn Wines en was bij l'Ozio in de Ferdinand Bolstraat.
We gingen dus lekker op de fiets en dat was maar goed ook, want Brooklyn Wines had uitgepakt met 10 witte en 10 rode wijnen.




 
Gelukkig waren de koks van l'Ozio ook aanwezig en zo konden we ook nog een paar heerlijk hapjes proeven. Een dubbele proeverij dus!